Merak etmeyiniz.. hastalığım gittikçe hafifleşiyor. Ispartalı Mustafa namında bir kardeşimizin samimî, fakat garib bir mektubu içinde vardı. Bu zat, hangi Mustafa’dır, bilemedim, ona da çok selâm ederim. Acib rüyası hayırdır, şimdi tabir edemem...

Umum kardeş ve hemşîrelerimize birer birer selâm ve dua ederiz, makbul dualarını isteriz.

Hasan Feyzi'nin güzel kasidesini, bazı kelimeleri ilâve ile Lâhika’ya geçirdik ve size de gönderdik.

Said Nursî

***

   Çok aziz, çok sıddık ve çok sadık kardeşlerim ve Risale-i Nur   cihetinde emin ve halis vârislerim,

   Çok manidar ve kuvvetli bir tevafuk ve şakirdlerin sadakatlerine delil, bir zâhir keramet-i Nuriyeyi beyan etmeme bir ihtar aldım. Şöyle ki:

   Ben vasiyetnamemi yazdığım aynı zamanda, gizli münafıklar, benim itimad ettiğim hizmetçilerimi zabıta tarafından yanıma gelmekten men’ettikleri aynı vakitte, fırsat bulup, tanımadığım birisiyle, sabık dokuz defadan daha tesirli bir zehir bana yutturdular.

   Hem aynı zamanda, Tunuslu ve âlim kardeşlerimizden ve buraya kadar geçen sene beni görmek için gelip görüşmeden giden Hoca Haşmet, Yozgat’tan buraya yazıyor ki: “Said vefat etmiş, Risale-i Nur’un yüz otuz risalesi muhafaza edilsin. Tâ ki, ileride tab’edeceğiz.”

   Hem aynı zamanda Halil İbrahim'in vefatım hakkında bir hazin mersiye hükmündeki parlak mektubu, şakirdleri ağlattırdı.

   Hem bu zamana pek yakın, Husrev'in, kendi âdetine muhalif benim vefatıma dair bir-iki mektubunda, iki-üç gün ömür gibi tabirlerle ecelime işaretleri, bir parça beni müteessir etti. Acaba ben gidiyor muyum diye, endişe ettim.

   Hem bu aynı hengâmlarda, en ziyade hayat-ı dünyeviyedeki vazifemi düşünüp vefatımdan sonra şakirdler bu dehşetli zamanda benim bedelime de o vazifeyi yapacaklar mı diye çok merak ederken, birden Denizli,