dairelerince, zabıtaca sabit olduğu gibi, yüzbinler Nur talebelerinde ve yüzbinler Nur nüshalarında hiçbir zarar, bir vukuat görülmemesi, kaydedilmemesi gösteriyor ki, Risale-i Nur asayişin temel taşına hizmet eden bir sadaka-i makbule hükmündedir. Maddî ve manevî tehlikelerden bu memleketi muhafazaya vesile olduğu tahakkuk eden bir hakikat-ı Kur’aniyedir. Risale-i Nur’un ehemmiyetli bir parçası olan ve binler gençleri vatan, millet ve asayiş menfaatine terbiye eden Gençlik Rehberi’nin mahkemesi dolayısıyla Said Nursî hasta halinde iki defa İstanbul’a mahkemeye gidip yüz yirmi polisin, kalabalığı dağıtmaya çalıştığı o mahkemede Gençlik Rehberi’nin hem müellifine, hem naşirine ittifakla beraet ve ayrıca Rehber’in de içinde bulunduğu umum risalelere beş mahkeme beraet vermişken, on beş günde teslimi lâzım gelen Gençlik Rehberi’nin on beş aydan beri teslim edilmemesi ile Denizli ve Ankara Ağır Ceza Mahkemeleri beş ayda beraet ve iadesine karar verdikleri halde, Afyon mahkemesi yüzer Risale-i Nur’u beş sene teslimini tehir etmesiyle ve Diyarbekir havalisine, vilâyat-ı şarkiyeye iman ve ahlâk ve selâmet-i umumiye ve asayiş noktasında yüz vaiz kadar menfaatı bulunan bir zatın, kendi parasıyla aldığı hususî Nur nüshalarını -haklarında beş mahkemenin beraet kararı olmasına rağmen- müsadere edip vatana, millete faideli hizmetine mâni olmasıyla o sadaka-i makbûle hükmündeki vesile-i def-i belâ bu suretle gizlendiğinden, bir buçuk milyar zarara vesile olan bu belâ –İstanbul Yedi Eylül hadisesi– fırsat buldu, geldi denilebilir. Eğer beş mahkemenin verdiği beraet neticesi o Gençlik Rehberi intişar etseydi, onun dersiyle intibaha gelen ve gelecek olan müslüman gençler elbette başkalarının veyahut ihtilâlcilerin ifsadına meydan vermeyerek bir buçuk milyar lira zarardan bu milleti kurtarmağa sa’y ve gayret edecek idiler. Bir buçuk milyar liralık zarar veren bu lekenin zuhuruna meydan vermeyecektiler...

   Evet, Said, eski harb-i umumide Rusya’daki esaretinde anlamış ki; manevî tahribat ile gençleri ifsad eden tehlike memleketimize de gelecek diye telâş edip, bütün kuvvetiyle o vakitten beri o tahribat-ı maneviyeye bir siper olmak için Gençlik Rehberi gibi çok eserler yazdı. Kur’an-ı Hakîm’in derslerini neşretti. Lillâhilhamd çok gençleri kurtarmağa vesile oldu. Şimdi ehl-i siyaset madem müsalemet-i umumiyeyi ve ittihad-ı milleti istiyor; çabuk, Pakistan’ın dahi ehemmiyetle nazara alıp ve “es-Sıddık” mecmuasında neşrettiği risalenin ve emsali olan Risale-i Nur risalelerinin intişarına müsaade etsin.

* * *