Nasıl ezan-ı Muhammediye’nin (a.s.m.) neşriyle Demokratlar on derece kuvvet bulduğu gibi, öyle de Ayasofya’yı da beşyüz sene  devam eden vaziyet-i kudsiyesine çevirmektir. Ve âlem-i İslâm’da çok hüsn-ü tesir yapan ve bu vatan ahalisine âlem-i İslâm’ın hüsn-ü teveccühünü kazandıran bu yirmi sene mahkemeler bir muzır cihetini bulamadıkları ve beş mahkeme de beraetine karar verdikleri Risale-i Nur’un resmen serbestiyetini dindar Demokratlar ilân etmelidirler. Tâ, bu yaraya bir merhem vurmalı. O vakit âlem-i İslâm’ın teveccühünü kazandıkları gibi, başkalarının zalimane kabahatı da onlara yüklenmez fikrindeyim.

   Dindar Demokratlar, hususan Adnan Menderes gibi zatların hatırları için otuzbeş seneden beri terk ettiğim siyasete bir-iki gün baktım ve bunu yazdım.

Said Nursî

   Ve bu hakikate yakînen şahid olup tasdik eden Risale-i  Nur talebeleri:

Mehmed Çalışkan*, Mustafa Acet*, Hamza, Sadık*, Halim,

Raşid, Ahmed Husrev*, Sungur*, Tahirî*, Nuri*, vesaire...

   Haşiye: Üstad diyor ki: Bu içtimaî, siyasî mesele mücmel olarak ihtar edildi. Ve tabiratta lüzumsuz, zararlı kelimeleri siz tebdil edebilirsiniz. Merkezlerden münasib gördüğünüz yerlere sû-i tesir yapmamak şartıyla gönderebilirsiniz. Mülâyim bazı tabirlerime Nurların serbestiyeti için bir nev’i manevî rüşvet ve okşamak nazarıyla bakabilirsiniz ve o kusurumu afvedersiniz.

* * *

(Risale-i Nur’un vatana, millete ve İslâmiyete büyük hizmetini kabul ve takdir eden Başvekil Adnan Menderes’e Üstad’ın yazdığı bir mektuptur.)

بِاسْمِهٖ سُبْحَانَهُ

   Ben çok hasta olduğum ve siyasetle alâkasız bulunduğum halde, Adnan Menderes gibi bir İslâm kahramanı ile bir sohbet etmek isterdim. Hâl ve vaziyetim görüşmeğe müsaade etmediği için; o surî konuşmak yerine bu mektup benim bedelime konuşsun diye yazdım.

   Gayet kısa birkaç esası, İslâmiyetin bir kahramanı olan Adnan Menderes gibi dindarlara beyan ediyorum: