Ümmeti ise her zamanda  اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ  demeleri, o selâm-ı ilâhideki emir ve fermana bir imtisaldir. Hem, ona karşı biat etmektir. Ve her gün biatını yani memuriyetini kabul ve getirdiği fermanlara itaatlerini tecdit ve tazelemektir. Hem, risaletini bir tebriktir. Hem, umum âlem-i İslâm her gün bu kelime ile onun getirdiği saadet-i ebediye müjdesine karşı bir teşekkürdür.

   Evet her insan, kendi vücudunun mahvolması ile müteellim olduğu gibi; hanesinin harab olması ile de elem çekiyor. Ve vatanının bozulması ile gayet müteessir oluyor. Ahbabının firak ve vefatıyla derinden derine kalbi acıyor, dünya kadar büyük, has ve hususî dünyasının zeval ve firak ve âhirde tamamen mahvolmasını düşünmesi, manevî bir Cehennem gibi ruhunu ve vicdanını yandırıyor.

   İşte, aklı başında her bir adam; ruhsuz, kalbsiz, akılsız olmamak şartıyla bilecek ki: Muhammed-i Arabî aleyhissalâtü vesselâmın Mirac gecesinde gözü ile gördüğü saadet-i ebediyenin müjdesini ve ehl-i imanın Cennetteki hayat-ı bakıyesinin beşaretini ve insanın alâkadar olduğu sevdiklerinin mahvolmadıklarını ve onların zevallerinden sonra yine görüşmelerinin muhakkak olacağının gayet sürurlu manevî hediyesine karşı umum âlem-i İslâm her gün çok defa  اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ  dediği gibi; onun da getirdiği hediye-i maneviyesiyle hem kâinat sahifeleri ve tabakaları mektubat-ı samedaniye olmasına; hem mahlukatın hakiki kıymetleri ve kemalâtları onun risaleti ile tezahür etmesine mukabil, bütün mahlûkat manen  اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ  bu mezkûr hakikatın lisanı ile derler. Ve ümmet mabeyninde şeair-i İslâmiyeden olan birbirine  اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ  demeleri sünnet olması, bu büyük hakikatın şuaı olmasındandır.

اَلْبَاقٖى هُوَ الْبَاقٖى

Said Nursî

* * *