Evet, nur ve nâr unsuru toprak, hava ve mâ unsurları gibi gayet kat’i ve bedihî ve zarurî bir surette o numunelerle gösteriyor ki: Bütün esbab yalnız bir perdedir. Bütün icatlar ve tesirler, Zat-ı Kadir-i Zülcelâl’indir. Çünkü, nur, aynen vücud ve hayat gibi, kudret-i ilâhiyenin perdesiz bizzat mübaşeretine lâyık olmasından, esbab-ı zâhirî hiçbir cihette perde olmadığından, vahidiyet içinde ehadiyeti gösterir. Gayet cüz’î ve küçük bir vazifede, küllî ve geniş bir delil-i ehadiyete işaret eder ki; Hüve Nüktesi haşiyeleriyle bunu gayet kısaca isbat ediyor. İşte milyarlar numunelerinden iki küçük numunesinden:

   Birisi: Manevî nurun -ilim suretinde- beşerin kafasında cilvesinin bir cüz’isi, tırnak kadar kuvve-i hafızaya malik bir adamın kafasında, doksan kitabın kelimatı yazılmış. Ve üç ayda, her günde üç saat meşgul olarak, hafızasının sahifesinin yalnız o kısmını ancak tamam edebilmiş. Aynı adam, seksen sene ömründe gördüğü ve işittiği ve merakını tahrik eden ve ona hoş gelen manaları ve kelimeleri ve suretleri ve savtları o tırnak kadar kuvve-i hafızanın sahifesinde istediği vakitte müracaat edip bir büyük kütüphane kadar bütün mahfuzatının aynı şeylerini orada bütün istediklerini mevcut ve muntazam yazılmış ve dizilmiş görüyor.

   İşte bu tırnak kadar kuvve-i hafızanın, bahr-ı umman gibi bir vüs’ati ve güneş gibi bir ihatalı nuru ve bir ziya-i manevîsi ve zemin yüzü kadar geniş sahifeleri olmazsa bu hâl olamaz. Bu ise yüzbinler derece muhal muhal içinde ve imkânsız olduğundan; elbette ve elbette bu küçücük tırnak kadar hafıza, levh-i mahfuz, bir sahife-i kader ve kudreti olan Alîm-i Mutlakın, ilim ve hikmet ve kudreti ile, o levh-i mahfuzun bir numunesini beşerin kafasında halk eylemesine kudsî bir şehadet eder.

   İkinci Cüz’î ve Küçücük Bir Numûnesi: Elektriktir. Bir adam, elektrik lâmbasının acib vaziyetini tetkik etmiş. Bakıyor ki, yüzer düğmelerdeki ve merkezlerdeki ve demir ve ip tellerindeki zerreler ve maddeler camid, şuursuz, hareketsiz oldukları halde.. yalnız gayet cüz’î bir temas neticesinde, on kilometre yeri dolduran karanlık derhal gider; ve yerini, yarım saniyede dolduran bir nur vücuda gelir. Bu gözle görünen karanlığın birden kaybolması ve yine gözle görünen o zulmet kadar nurun vücuda gelmesi elbette bir hayal değil, ya o temas eden camid, şuursuz zerreler, hadsiz bir kuvveti ve bir nuru kendilerinde taşımakla beraber; birden yüz kilometre yerlere elini uzatıp, karanlığı süpürüp, temizleyip nurları dolduracak. Bu ise bütün şeytanlar ve dinsizler, maddiyyunlar toplansalar; bunu