Üstadımız diyor ki: “Mahkemelerin tehirinde hayır var. Şimdiye kadar Nur’a ve Nurculara verilen zahmetler, rahmetlere dönmesi gösteriyor ki; bu tehirde hayırlar var. Ki, birisi bu olmak ihtimali var:

   Hariç âlem-i İslâmda Nur’un ehemmiyetli tesire başlaması ve inkişaf ve intişarı ve buranın siyasileri Avrupa’ya birer rüşvet olarak bir derece Avrupalaşmak meylini göstermesi hariçte zannedilmekle, mahkemelerce Nur’un serbestiyet-i tammesi için karar vermek, hariç âlem-i İslâmda Nurların hakiki ihlâsına böyle bir şüphe gelecekti ki: Ya Nurcular riyakârlığa mecbur olmuşlar veyahut böyle medenîleşmek fikrinde olanlara ilişmiyorlar, zaaf gösteriyorlar diye, Nur’un kıymetine büyük zarar olduğu için bu tehir o evhamları izale eder ve ispat eder ki, otuz seneden beri İslâmiyetin şiarına muhalif şeylere baş eğmiyorlar.

***

(Üstadımız notalar hükmünde söyledi, biz de kaleme aldık)

   Bu sene, bu iki mahkemenin mahiyetini beyan etmek lâzım geldi. Buradaki mahkeme ise; elli sene evvel “Süfyan” ve “Şapka” hakkında bir hadise mana vermişim. Sonra mahkemeler bunu, “Bir kumandana tecavüzdür” diye medar-ı bahs ettiler. Afyon Mahkemesi benim cezamın şiddetine bir sebep, o tecavüzü, o mahkemeyi göstermiş. Halbuki, faraza yeni yazmışım ve o kumandan da sağdır farzedilsin.

   Dininde ve rejiminde mutaassıp İngiliz’in hükmü altında yüz milyon müslüman, yüz senede İngiliz’in hem rejimini, hem dinini inkâr etmişlerken kanunen adliyeleri, onlara o ciheti medar-ı mesuliyet yapmadığı halde; hem şimdi eski parti liderleri, faraza o kumandanın üçte biri de olsalar –belki onun gibi bir kumandan idiler– benim o kumandana hadis ile vurduğum tokadın gibi yirmi mislini, şimdi cerideler daha şiddetli olarak o liderlere, o eski kumandanlara vurmaktadırlar. Medar-ı mesuliyet tutulmuyorlar, serbest oluyorlar. Halbuki, elli sene evvel bir hadisin taşını atmışım, yirmi sene sonra bir kumandan başını karşı tutmuş, başı kırılmış. Ölmüş, gitmiş; alâkası hükûmetten ve dünyadan kesilmiş. Halbuki, eski parti liderleri mebus iken veya memur iken hükûmetle alâkaları olduğu halde onlara gelen tecavüz Risale-i Nur’un vurduğu tokadın on, belki yüz derece ziyade iken; serbest cerideler intişar ediyor.