Nur’un en büyük kuvveti olan ihlâs-ı hakiki zedelenmesin!” diye kader-i ilâhînin şefkatli tokatları olduğuna kat’i kanaat ediyorum. Hattâ her ne vakit sırf ahiretime şahsî ibadetle ziyade meşguliyetim sebebiyle Nur’un hizmetini bıraktığım aynı zamanında, ehl-i dünya bana musallât olup bana azab verdiğine kat’i kanaat getirmişim. Bu Dördüncü Numunenin izahını en son yazılan mektublardan, ehl-i siyaset, Said’in dini siyasete âlet yapar diye hapislere atması ve sonra Said onun hikmetini, yani kaderin şefkat tokatları olduğunu anlamasıyla onları helâl etmesi ve kendi tahammülünün hikmetini anlamasına dair olan o mektuba havale ediyoruz.

   Beşinci Numune: Bu biçare Said’in gayet muhtaç olduğu ve yetmiş seneden beri o sanatla meşgul olması ve bazı gün iki yüz sahife kadar tashihe mecbur olmasıyla beraber, on yaşındaki zeki bir çocuğun on günde muvaffak olduğu yazı kadar bir yazıya malik olamadığına hayret ediliyordu. Halbuki Said, bütün bütün istidatsız değildir. Hem de nesebî kardeşlerinin hepsinin de güzel yazıları olduğu halde, bu kadar yazıya muhtaç iken böyle yarım ümmî vaziyetinin hikmeti, kanaat-i kat’iyemle şudur ki: Bir zaman gelecek ki, cüz’î ve şahsî iktidarlar, kuvvetler mukabele edemeyecek dehşetli ve manevî düşmanların hücumu zamanında, güzel yazı sahiplerini ruh u canıyla aramak ve hizmetine şerik etmek ve o çekirdeğin etrafında su, hava, nur gibi o manevî ağaca hizmet etmek için o şahsî ve cüz’î hizmeti, küllî ve umumî ve kuvvetli ve bir kaleme mukabil binler kalemi bulmak hikmetiyle ve buz parçası gibi benliğini o mübarek havuz içinde eritmesiyle hakiki ihlâsı elde etmek ve bu suretle imana hizmet etmek hikmetiyle olmuş.

اَلْبَاقٖى هُوَ الْبَاقٖى

* * *

   Aziz, sıddık kardeşlerim!

   Evvelâ: Ruh u canımızla mübarek bayramınızı tebrik ediyoruz. İnşaallah âlem-i İslâmın da büyük bir bayramına yetişirsiniz. Cemahir-i müttefika-i İslâmiyenin kudsî kavanin-i esasiyelerinin menbaı olan Kur’an-ı Hakîm, istikbalde tam hâkim olup beşeriyete tam bir bayramı getireceğine çok emareler var.