Nur’un birinci talebelerinden Hulûsi Bey'in, Ankara’da dostlarına Risale-i Nur dairesine girmesine teşvik eden manidar ve güzel mektubu dahi gösteriyor ki, yirmi beş seneden beri hiç sarsılmadan Nur hizmeti yapmasına bir numunedir. Umum kardeşlerime ve hemşîrelere binler selâm.

***

   Aziz, sıddık kardeşlerim!

   Evvelâ: Cenab-ı Hakka hadsiz şükrolsun, mahkemede üç sene hapsedilen Asâ-yı Musa risalesinden ve Sikke-i Gaybiye risalesinden beş nüshayı kemal-i sürur ile aldık. Cenab-ı Hak sizlerden ebediyen razı olsun. Âmin.

   Saniyen: Mahkemeden verilen Zülfikar nüshasında tashih olmuş sehivler, bu nüshada tashih edilmemiş. Mucizat-ı Kur’aniyenin Dördüncü Zeyli’nin yüzonuncu sahifesinde, sekizinci satırında “Hem lâm’ın” sehivdir. “Hem lâ’nın” olacak. Çünkü Kur’an’da lâm otuz bindir; lâ on dokuz bindir.

   Salisen: Yeni harfle Isparta Sümerbank Fabrikasında bir zat bir mektubunda bir sual soruyor. Benim bedelime siz, Kader Risalesini ona tavsiye edersiniz. Ben hem rahatsızım, hem hususî mektublar yazamıyorum. Hem Zübeyr de Ankara’ya gitmiş. Hem yeni harfi de bilemiyorum. Bera-yı malûmat size gönderdim.

   Rabian: Şoför Abdurrahman ile kendi nafakam elli lirayı daha gönderdim. Bana gönderdiğiniz kitabları ve Sözler mecmuasını kalan borcuma hesap edersiniz. Pek acele oldu. Umuma pek çok selâm ederim.

***

   Aziz, sıddık kardeşlerim!

   Evvelâ: Sizi tebrik ediyorum. Ve bu defaki Husrev'in bakanlara yazdığı istida, pek mükemmel bir vesika-i tarihiye hükmündedir. Fakat bir-iki gün evvel Sungur'dan aldığımız bir telde, yüz seksen beş eserin verilmesine emir verilmiş. Bu adedli cümleyi anlayamadık. Telgrafhanede müdürden sorduk. O memur, onu yanlış almış. Makineden ben kulağımla işittim. “Ve bütün eserlerin geri verilmesine...” demektir. Hatırımıza geldi ki, acaba yüz otuz risalenin bazılarını müteaddid cüzleri birer risale yapıp yüz seksen beşe mi çıkardılar