Bunlardı o gün halka-i tevhidi kuranlar,
Bunlardı o gün baltalayıp küfrü kıranlar.
Bunlardı mübarek yüce cemiyet-i şûra,
Bunlardı o nurdan dizilen halka-i kübra.
Bunlardı alan Suriye, Irak, ülke-i Kisra
Bunlarla ziyadar o karanlık koca sahra
Bunlardı veren hasta, alîl gözlere bir fer,
Bunlardı o tarihe geçen şanlı gazanfer.
Her hepsi de bir zerre-i nuru o Habib’in,
Her an görünür gözlere ondan nice yüzbin.
Nur altına girmiş bulunan türlü cemaat,
Hem buldu beka, hem de bütün gördü adalet.
Ecdad-ı izâmın o büyük ruhları küskün,
Zira ne küfürler okunur onlara her gün...
Yağmıştı o gün ah ne kederler, ne elemler,
Aciz onu hep yazmağa, eller ve kalemler,
Binlerce yetimin yıkılan kalbini sen yap,
Afvet yeter artık, o Habib aşkına ya Rab!..
Derken yeter artık bizi afvet güzel Allah!..
Sarsıldı cihan, öldü de bir gümgüme nâgâh.