hücum edip, adliyeyi şaşırtıp, dehşetli bir haksızlığa ve adaletsizliğe sevkediyorlar. Küçücük iki numunesini beyan ediyorum.

   Ezcümle: Hapisteki arkadaşlarımdan, selâm-kelâmdan ibaret ve Arabî bir risalemin fiyatı olan on banknotu, buradaki bir adama gönderip; tâ Isparta’da tab masrafını veren o nüshalar sahibine verilsin diye mektubu yüzünden; hem adliye, hem hükûmet bana sıkıntılar verdiler, hem vasıta olan adamı taharri ettiler. Bu sinek kanadı kadar ehemmiyeti olmayan bir âdi mektubu, hem altı ay zarfında bu bir tek âdi muhabereyi bu kadar büyük bir mesele suretine getirmek, elbette adliyenin şerefine, haysiyetine yakışmaz.

   İkinci numune: Benim gibi garib, ihtiyar, zaif ve beraet etmiş bir misafire, herkesi, hattâ hizmetçilerini resmen propaganda ile ondan ürkütmek, kendini perişan bir vaziyete sokmak, bu vilâyetteki hükûmetin hamiyet-i milliyesine yakışmadığından, sinek kanadı kadar mevhum bir zarara dağ gibi ehemmiyet verip aleyhimde resmen propaganda yapmak, “Kim ile görüşüyor ve yanına kim gidiyor?” diye herkese telâş vermek.. hükûmetin hikmeti ve hâkimiyeti, bu acib hâlete elbette tenezzül etmemek gerektir. Her ne ise.. bu iki madde gibi, muttali olanlara hayret veren çok maddeler var...

   Efendiler! Dalâlet ve fenalıklar cehaletten gelse, defedilmesi kolaydır. Fakat, fenden, ilimden gelen dalâletin izalesi çok müşkildir. Bu zamanda dalâlet, fenden ve ilimden geldiği için, ancak onları izale edecek ve nesl-i âtiden o belâya düşen kısmını kurtaracak ve karşılarında dayanacak Risale-i Nur gibi her cihetle mükemmel bir eser lâzımdır. Risale-i Nur bu kıymette olduğuna delil şudur ki: Yirmi seneden beri, benim şiddetli ve kesretli bulunan muarızlarım ve şiddetli tokatlarını yiyen feylesofların hiçbirisi, Risale-i Nur’a karşı çıkmamış ve cerhedememiş ve karşı çıkamaz. Ve dokuz ay, üç adliye ve merkez-i hükûmet ehl-i vukufu, yüz kitaptan ibaret eczalarında, bizi mesul edecek bir tek madde bulamamalarıdır. Ve binler ehl-i dikkat olan Risale-i Nur şakirdlerine kanaat-ı kat’iye veren, işarat-ı Kur’aniye ve ihbarat-ı gaybiye-i Aleviye ve Gavsiye’nin, bu asırda Risale-i Nur’un ehemmiyetine ve makbuliyetine imza basmalarıdır.

   Evet, adliyelerin; hukukları muhafaza etmek ve haksızları tecavüzden durdurmak, vazifeleri olmak cihetiyle; Risale-i Nur’un yüz risalesi, yirmi senede, yüzbin adamın saadetlerine hizmet ettiği maddeten sabit olmasıyla beraber; on seneden beri, iki mahkeme ve merkez-i hükûmet ve birkaç vilâyetin zabıtaları ve Denizli mahkemesi münasebetiyle dokuz ay bütün