بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ

اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكَاتُهُ اَبَدًا دَائِمًا

   Aziz, sıddık kardeşlerim,

   Evvelâ: Medresetü’z-Zehra'nın yirmi derslerini ve hediyesini aldım. Ona mukabil, Dârü’l-Hikmet'te vazife-i ilmiyede iken tayinatım olarak elime verilen ve o zaman tab’ettiğim Risalelerin masrafından fazla kalan ve onunla hacca gitmek niyet ettiğim ve yirmi-otuz seneye yakın bir zamanda benim ihtiyat erzakım bulunan 90 banknot ki, nazarımda bin banknot kadar kıymeti vardı, Medresetü’z-Zehra’nın kudsî derslerine medar olmak için Nur’un ehemmiyetli bir naşiri ve Hafız Ali'nin çalışkan vârisi Hafız Mustafa ile size gönderdim. Bu yeni derslerin fiyatı, aynı Siracü’n-Nur ve Sikke-i Gaybiye gibi benim hakkımda yedi buçuk lira olsun. Çünkü ben, çoklara hediye vermeğe mecbur oluyorum. Bununla beraber, her bir ders ve nüshayı Medresetü’z-Zehra’nın erkânlarından bin hediye hükmünde kabul ediyorum.

   Saniyen: Risale-i Nur, hacılarla hariç âlem-i İslâma yayılıyor, kendi kendini lâyık ellere yetiştiriyor. Ve Şam’a el yazısı ile gönderdiğimiz Asâ-yı Musa ve Zülfikar’ı, heyet-i ilmiye beş gün tedkik etmiş, tam takdir etmelerine alâmet olarak demişler. “Biz, bunu mecmualar halinde kısım kısım tab’edelim.” Hem bunu birden tab’etmeğe çok para lâzımdır. Hem bunu şimdi birden Arabîye tercüme etmek uzun zaman lâzım; imkân olmuyor. Onun için, oradaki eski talebem ve yeni gönderdiğim şakird, kitabı onların elinden kurtarmaya çalışmışlar ki, para kazanmak için tab’etmesinler. O kardeşlerim, kendi ellerinde müştaklara okutturuyorlar. Halbuki ben, tab’etmek için iznim yoktu. Şimdi zamanı değil; hem Arabîye çevirmek, Mısır ulemasının iştirakiyle ehemmiyetli ve yüksek bir heyet-i ilmiye lâzım. Her ne ise, acele edilmiş.

   Salisen: Harice göndermek için İstanbul’a gönderdiğimiz bir kısım nüshalar daha gönderilmemiş. Sebebi, hacca gitmek için pek çoklar rağbet