Kur’an itibariyle bu asır dehşetlidir ve Kur’an hesabıyla Risale-i Nur bu karanlık asırda ehemmiyetli bir hadisedir. Ve madem sarahat derecesinde çok karine ve emarelerle Risale-i Nur Celcelutiye’nin içine girmiş, en mühim yerinde yerleşmiş. Ve madem Risale-i Nur ve eczaları bu mevkie lâyıktırlar ve Hazret-i İmam-ı Ali’nin (r.a.) nazar-ı takdirine ve tahsinine ve onlardan haber vermesine liyakatları ve kıymetleri var. Ve madem Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) Siracü’n-Nur’dan, zâhir bir surette haber verdikten sonra ikinci derecede perdeli bir tarzda Sözler’den sonra Mektuplardan, sonra Lem’alar’dan, risalelerdeki gibi aynı tertip, aynı makam, aynı numara tahtında kuvvetli karinelerin sevkiyle kelam delâlet ve Hazret-i İmam-ı Ali’nin (r.a.) işaret ettiğini isbat eylemiş. Ve madem başta:

    بَدَئْتُ بِبِسْمِ اللّٰهِ رُوحٖى بِهِ اهْتَدَتْ اِلٰى كَشْفِ اَسْرَارٍ بِبَاطِنِهِ انْطَوَتْ   risalelerin başı ve Birinci Söz olan Bismillah Risalesine baktığı gibi, kasem-i câmi-i muazzamanın ahirinde risalelerin kısm-ı ahirleri olan son Lem’alar’a ve Şualar’a, hususan bir ayetü’l-kübra-yı tevhid olan Yirmi Dokuzuncu Lem’a-yı harika-i Arabîye ve Risale-i Esma-i Sitte ve Risale-i İşarat-ı Huruf-u Kur’aniye ve bilhassa şimdilik en âhir Şua ve Asa-yı Musa gibi; dalâletlerin bütün manevî sihirlerini iptal edebilen bir mahiyette bulunan ve bir manada Ayetü’l-Kübra namını alan risale-i harikaya bakıyor gibi bir tarz-ı ifade görünüyor. Ve madem, bir tek meselede bulunan emareler ve karineler, meselenin vahdeti haysiyetiyle, emareler birbirine kuvvet verir, zaif bir münasebetle bir tereşşuh dahi menbaına ilhak edilir. Elbette bu yedi adet esaslara istinaden deriz:

   Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) nasıl ki; meşhur Sözler’e tertipleri üzerine işaret etmiş ve Mektubat’tan bir kısmına ve Lem’alar’dan en mühimlerine tertiple bakmış. Öyle de,   بِاَسْمَائِكَ الْحُسْنٰى اَجِرْنٖى مِنَ الشَّتَتْ   cümlesiyle Otuzuncu Lem’aya, yani müstakil Lem’alar’dan en son olan Esma-i Sitte