ederek –ki: “Said kendi hakkındaki medihleri ve saireyi tasdik etmiş.” demişler.– benim mahkûmiyetime bir sebep göstermişler. Ben mükerreren dedim ki, her şeyden evvel Ahmed Feyzi onu beyan edip –ki o mektub, kendi hakkındaki mektupları kabul etmemek ve sair bir kısmını tadil etmek lâzımken– lüzumsuz onları hiddete getiren şeyleri yazmış. Ben onun bin kusurunu görsem, ondan gücenmem. Fakat Nurlara zarar gelmemek için cesurane ve ihtiyatsız hareketten bir derece çekinmek lâzımdır.

   Rabian: Feyzi'lerin bir kahramanı olan Ahmed Feyzi kardeşimiz de, Tahirî’nin koğuşu olan medresesinde aynen Tahirî gibi davranmalı. Ve gidenlerin yerine, onların şakirdlerini Kur’an ve Nur dersleriyle ve yazılarıyla teşvik etsin. Dün bana gönderdiği yeni talebelerin defterleri benim hazin halimi sevince tebdil etti. Elhamdülillah dedim.

***

بِاسْمِهٖ سُبْحَانَهُ

   Bu defa taarruz pek geniş dairede... Reis-i hükümet ve hazır kabine, planlı, dehşetli bir evham ile hücum etti. Benim aldığım bir habere göre ve çok emarelerle gizli münafıkların yalan jurnalları ve desiseleriyle bizi hilâfet komitesiyle ve Nakşî tarikatının gizli cemiyetiyle tam alâkadar, belki pişdar gösterip hükümeti büyük bir telaşa sevkederek, Nur’un büyük mecmualarının İstanbul’da cildlenip âlem-i İslâma intişarını ve gayet makbuliyetlerini bir delil gösterip, hükümeti korkutup, kıskanç resmî hocaları ve vehham memurları aleyhimize, insafsızca çevirdiler. Tahminlerince herhalde çok vesikalar ve emareler görülecek. Hem Eski Said damarıyla tahammül etmeyerek ortalığı karıştıracak diye kanaatları varmış. Cenab-ı Hakka hadsiz şükür olsun, o musibeti binden bire indirdi. Bütün taharrilerde hiçbir cemiyetle ve komitelerle bir alâkamızı bulamadılar. Yoktur ki, bulsunlar. Onun için savcı iftiralarla, yanlış manalarla, medar-ı mesuliyet olmayan cüz’î isnadlara mecbur olmuş. Madem hakikat budur, Nurlar ve biz yüzde doksan dokuz derece musibetten halâs olduk.