sevk-i ilâhîdir. Bu sevk-i ilâhîye hiçbir sahib-i iman mâni olamayacağı gibi teşvike de dinen mecbur bulunduğumu hissettim. Zaten bu güne kadar yüz otuzu bulan bu risaleler tamamen ahiret ve iman bahislerine ait olup siyasetten ve dünyadan kasdî olarak bahsetmez. Buna rağmen birtakım fırsat düşkünlerinin de iştigal mevzuu oldu.

   Üzerinde tedkikat yapılarak Eskişehir, Kastamonu, Denizli’de tevkif edildim. Mahkemeler oldu, neticede hakikat tecelli etti. Adalet yerini buldu. Fakat bu düşkünler bir türlü usanmadılar. Bu defa da beni tevkif ederek Afyon’a getirmişlerdir. Mevkufum, isticvab altındayım, bana şunları isnad ediyorlar:

   1- Sen, siyasî bir cemiyet kurmuşsun.

   2- Sen, rejime aykırı fikirler neşrediyorsun.

   3- Siyasî bir gaye peşindesin.

   Bunların esbab-ı mucibe ve delilleri de, risalelerimin iki-üçünde on-on beş cümleleridir. Sayın bakan, Napolyonun dediği gibi, “Bana tevili kabil olmayan bir cümle getiriniz, sizi onunla idam edeyim.” Beşerin ağzından çıkan hangi cümle vardır ki, tevillerle cürüm ve suç teşkil etmesin. Bilhassa benim gibi yetmiş beş yaşına varmış ve bütün dünya hayatından elini çekmiş, sırf ahiret hayatına hasr-ı hayat etmiş bir adamın yazıları elbette serbest olacaktır. Hüsn-ü niyete makrun olduğu için pervasız olacaktır. Bunları tetkik ile cürüm aramak insafsızlıktan başka bir şey değildir. Binaenaleyh bu yüzer risalemden hiçbirisinde dünya işini alâkalandıran bir maksat yoktur. Hepsi, Kur’an nurundan iktibas edilen, ahirete ve imana taalluk eder. Ne siyasî ve ne de dünyevî hiçbir gaye ve maksad yoktur. Nitekim, hangi mahkeme işe başlamış ise aynı kanaat ile beraet kararını vermiştir. Binaenaleyh, lüzumsuz mahkemeleri işgal etmek ve masum iman sahiplerini işlerinden, güçlerinden alıkoymak vatan ve millet namına yazıktır. Eski Said bütün hayatını vatan ve milletin saadeti uğrunda sarfetmiş iken, bütün bütün dünyadan el çekmiş, yetmiş beş yaşına gelmiş Yeni Said nasıl olur da siyasetle iştigal eder. Buna tamamen siz de kanisiniz.

   Benim tek bir gayem vardır: O da; mezara yaklaştığım bu zamanda İslâm memleketi olan bu vatanda bolşevik baykuşlarının seslerini işitiyorum. Bu ses İslâmın iman esaslarını zedeliyor. Halkı; bilhassa gençleri imansız yaparak kendisine bağlıyor. Ben bütün mevcudiyetimle bunlarla