Benim tarafımdan o Hafız Mehmed’in akrabasını ve mübarek köyünü taziye ediniz. Ben de, onu Hafız Ali ve Mehmed Zühdü’ye arkadaş edip, üstadlarımın aktab kısmının isimleri içinde o üçünün isimlerini dahil edip, Hafız Âkif’i dahi Âsım ve Lütfi’ye arkadaş ettim.

Said Nursî

***

بِاسْمِهٖ سُبْحَانَهُ

  Aziz, sıddık kardeşlerim,    

    اَلْخَيْرُ فٖى مَا اخْتَارَهُ اللّٰهُ   sırrıyla, bu meselemizin tehiri hayırdır. Çünkü bütün mekteblerde ve dairelerde ve halklarda, o ölmüş dehşetli Süfyanın muhabbeti telkin ediliyor. Bu hâl ise âlem-i İslâma ve istikbale pek elîm ve acı bir tesiri olacaktı. Şimdi ihtiyarımız haricinde onun mahiyeti ne olduğunu, en başta ve en ziyade alâkadar ve en son ondan vazgeçecek adamların ellerine kat’i hüccetler gösteren ve isbat eden Risale-i Nur geçmesi ve kemal-i merak ve dikkatle okunması öyle bir hadisedir ki; bizler gibi binler adam hapse girse, hattâ idam olsalar, din-i İslâm cihetiyle yine ucuzdur. Hiç olmazsa küfr-ü mutlaktan ve irtidattan en mütemerridleri bir derece kurtarır, meşkûk bir küfre çıkarır, mağrurane ve cüretkârane tecavüzlerini tadil eder. Mahkemede son söz olarak yüzlerine söylediğim bu cümle: “Milyonlar başlar feda oldukları bir kudsî hakikate, başımız dahi feda olsun.” Bizim nihayete kadar sebat edeceğimizi dava etmişiz. Bu davadan vazgeçilmez. İçinizde vazgeçecek yok ümid ediyorum. Madem şimdiye kadar sabrettiniz, daha kısmetimiz ve vazifemiz bitmedi diye, tahammül ve sabrediniz. Her halde Meyve’deki kat’i hüccetler ile kabil-i inkâr olmayan idam-ı ebedî ve nihayetsiz haps-i münferid mesleğini müdafaa etmek için Risale-i Nur’a anudane hareket edilmeyecek, belki musalaha veya mütareke çaresi aranılacak.   اَلصَّبْرُ مِفْتَاحُ الْفَرَجِ وَالسُّرُورِ

Said Nursî