Said Nursî’nin buraya kadar hülâsaten zikredilen Risale-i Nur parçalarından maada bu işle alâkadar olan mevkuf diğer suçlu Husrev ve ilâahire isimlerden sonra, bu suçluların evlerinde, dükkânlarında ve üzerlerinde yapılan aramalarda evrak meyanında mevcut her birine ait arama zabt varakalarında yazılı olduğu üzre, cemiyetin bânisi Bediüzzaman ile yine evrak meyanında mevcut maznunların evlerinde, dükkânlarında ve üzerlerinde çıkan ve cemiyet ile alâkalarını gösteren vesaik ve mektuplar ehl-i vukuf marifetiyle yaptırdığımız tetkikata nazaran her biri hakkında raporda yazılı olduğu üzre bu maznunlar doğrudan doğruya ve beraberce bir kısmının Said Kürdî ile iştirak ederek kurulan Nakşibendî cemiyetinin inkişafına yardım ettikleri ve bir kısmının da bu şekle girmeleri ve Risale-i Nur şakirdlerinin muhabere etmek suretiyle Said’in faaliyetine manen ve maddeten iştirak ile onun maksatlarına hizmet ettikleri ve binnetice, cümlesinin dinî hissiyatı âlet ederek; devletin emniyetini ihlâl edebilecek harekete halkı teşvik ve bu babda kurulan Risale-i Nur cemiyetinin teşekkülüne yardımda bulundukları, yapılan hazırlık ve ilk tahkikat sırasında yeminli ifadeleri alınan şahidlerin şehadeti, arama zabt varakaları ve ehl-i vukuf tarafından verilen rapor, bu suçluların tevilen vaki itirazlarıyla anlaşılmaktadır. Suçluların bu hareketleri T.C. Kanununun 163/1-2, 173, 313, 64, 60. maddeleri mucibince...

***

                                                 BU DEFAKİ KÜÇÜK MÜDAFAATIMDA DEMİŞTİM

   Risale-i Nur’daki şefkat, vicdan, hakikat, hak, bizi siyasetten menetmiş. Çünkü, masumlar belâya düşerler, onlara zulmetmiş oluruz. Bazı zatlar bunun izahını istediler. Ben de dedim:

   Şimdiki fırtınalı asırda gaddar medeniyetten neşet eden hodgâmlık ve asabiyet-i unsuriye ve umumî harpten gelen istibdadat-ı askeriye ve dalâletten çıkan merhametsizlik cihetinde öyle bir eşedd-i zulüm ve eşedd-i istibdadat meydan almış ki, ehl-i hak, hakkını kuvvet-i maddiye