Kur’an’ın hizmetkârlarından olan Risale-i Nur şakirdlerine hususî bir iltifat ile onların Eskişehir hapsinden, dehşetli bir şerden ayni tarihiyle kurtulmalarına ve haklarındaki imha planının akim bırakılmasına remzen haber verir; manen, “İstiaze ediniz.” emreder gibi bir remz verir.

   Hem meselâ:  مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ  cümlesi –şedde sayılmaz– 1361 ⁽¹⁾ ederek bu emsalsiz harbin merhametsiz ve zalimane tahribatına rumî ve hicrî tarihiyle parmak bastığı gibi; aynı zamanda bütün kuvvetleriyle Kur’an’ın hizmetine çalışan Nur şakirdlerinin geniş bir imha planından ve elîm ve dehşetli bir belâdan ve Denizli hapsinden kurtulmalarına tevafukla, bir mana-yı remzî ile onlara da bakar: “Halk’ın şerrinden kendinizi koruyunuz.” gizli bir îma ile der.

   Hem meselâ:  اَلنَّفَّاثَاتِ فِى الْعُقَدِ  cümlesi –şeddeler sayılmaz– 1328 ⁽²⁾ , eğer şeddedeki lâm sayılsa 1358 ⁽³⁾  adediyle bu umumî harpleri yapan ecnebî gaddarların, hırs ve hased ile bizdeki hürriyet inkılâbının Kur’an lehindeki neticelerini bozmak fikri ile tebeddül-ü saltanat ve Balkan ve İtalyan harbleri ve Birinci Harb-i Umumînin patlamasıyla maddî ve manevî şerlerini, siyasî diplomatların, radyo diliyle herkesin kafalarına sihirbaz ve zehirli üflemeleriyle ve mukadderat-ı beşerin düğme ve ukdelerine gizli planlarını telkin etmeleriyle bin senelik medeniyet terakkiyatını vahşiyane mahveden şerlerin vücuda gelmeye hazırlanmaları tarihine tevafuk ederek  اَلنَّفَّاثَاتِ فِى الْعُقَدِ ’in tam manasına tetabuk eder.

   Hem meselâ:  وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ اِذَا حَسَدَ  cümlesi –şedde ve tenvin sayılmaz– yine 1347 ⁽⁴⁾  edip, aynı tarihte, ecnebî muahedelerin icbarıyla bu vatanda ehemmiyetli sarsıntılar ve felsefenin tahakkümüyle bu dindar millette ehemmiyetli tahavvüller vücuda gelmesine ve aynı tarihte, devletlerde İkinci Harb-i Umumîyi ihzar eden dehşetli hasedler ve rekabetlerin çarpışmaları tarihine bu mana-yı işarî ile tam tamına tevafuku ve manen tetabuku, elbette bu kudsî surenin bir lem’a-i i’caz-ı gaybîsidir.