ÜÇÜNCÜ NÜKTE

   “Allah bize yeter; O ne güzel vekildir!” Çünkü o öyle bir Vacibü’l-Vücuddır ki, akıp giden bu mevcudat, Onun vücudunun ve icadının teceliyatının birer mazharıdır. Onunla ve Ona intisabla ve Onun marifetiyle hadsiz vücud nurları meydana gelir. Ona iman ve intisab olmaz ve O hakkıyla tanınmazsa hadsiz ayrılıklar, elemler ve yokluk karanlıkları her tarafı kaplar.

   Akıp giden bu mevcudat, Allah’ın isimlerinin tecellilerine sadece birer ayinedir. Fenâ, zeval ve bekalarında görünen itibarî taayyünlerinin (maddî olan nisbî varlıklarının) değişmesiyle altı cihette yenilenirler.

   Birincisi: Güzel manalarının ve misalî hüviyetlerinin bekası.

   İkincisi: Misalî levhalardaki suretlerinin baki kalması.

   Üçüncüsü: Uhrevî semerelerinin baki kalması.

   Dördüncüsü: Onlar için bir çeşit vücud demek olan rabbanî tesbihatlarının temessülü.

   Beşincisi: Gözle görülen ilmî ve sermedî manzaralardaki bekası.

   Altıncısı: Ruh sahibi olmaları halinde, ruhlarının baki kalması. Çünkü onun ölümünde, fenâsında, zevalinde, yokluğunda, görünmesinde ve sönüp kaybolmasında görünen çeşitli keyfiyetler, sadece Allah’ın isimlerinin gerektirdiği şeyleri izhar etmekten ibarettir. Bu vazife sırrındandır ki, mevcudat son derece sürat içinde bir sel gibi ölüm, hayat, vücud ve yokluk arasında dalgalanıp gitmektedir.

   Kâinattaki daimî faaliyet ve her an sürüp giden yaratılış hakikatı, işte bu vazifeden tezahür etmektedir. O halde ben ve benim gibi her bir fert; “Allah bize yeter; O ne güzel vekildir” demeliyiz. Yani, Vacibü’l-Vücudun eserlerinden bir eser olmak benim için yeterlidir. Milyonlar sene verimsiz, sonuçsuz ve yalancı bir vücuda sahib olmaktansa, böyle bir vücudda fani de olsa bir anlık nurlu bir vücud ve mazhariyet kâfidir.

   Evet, imanla intisab sırrıyla bir dakikalık vücud, imanî intisabı olmayan binlerce senelik bir vücuda tercih edilir. Hattâ o bir dakika, mertebece binler seneden daha mükemmel ve daha geniştir.