[Bu Üçüncü Kısmın mütebâki meseleleri ile Dördüncü Kısım tevafukata dair olduğu için, tevafukata dair olan Fihriste ile iktifâ edilerek, burada yazılmamışlardır. Yalnız Dördüncü Kısma ait bir ihtar ile Üçüncü Nükte yazılmıştır.]

   İhtar: Lâfz-ı resul’deki nükte-i azîmenin beyanında yüz altmış ayet yazıldı. İşbu ayetlerin hasiyeti pek azim olmakla beraber, mana cihetiyle birbirini isbat ve tekmil ettiğinden, çok manidar olduğu için, muhtelif ayatı hıfz etmek veya okumak arzusunda bulunanlara bir hizb-i Kur’anî olduğu gibi, Kur’an kelimesindeki nükte-i azîmenin beyanında, altmış dokuz ayat-ı azîmenin derece-i belâgati pek fevkalâde ve kuvvet-i cezaleti pek ulvîdir. Bu da ikinci bir hizb-i Kur’anî olarak ihvana tavsiye edilir. Yalnız Kur’an kelimesi yedi silsile-i Kur’an’da mevcut olup, umum o kelimeyi tutmuş, hariç iki kalmış. O iki de, “kıraat” manasında olduğundan, o huruc, nükteye kuvvet vermiştir. Resul lâfzı ise, o kelime ile en ziyade münasebettar sureler içinde Sure-i Muhammed ile Sure-i Fetih olduğundan, o iki sureden çıkan silsilelere hasrettiğimizden, hariç kalan resul lâfzı şimdilik dercedilmemiştir. Vakit müsaade etse, bundaki esrar yazılacaktır, inşaallah.

   ÜÇÜNCÜ NÜKTE: Dört Nüktedir.

   Birinci Nükte: Lâfzullah, mecmu-u Kur’an’da ikibin sekizyüz altı defa zikredilmiştir. Bismillâh’takilerle beraber lâfz-ı Rahman yüz elli dokuz defa, lâfz-ı Rahîm ikiyüz yirmi, lâfz-ı Gafûr altmış bir, lâfz-ı Rab sekizyüz kırk altı, lâfz-ı Hakîm seksen altı, lâfz-ı Alîm yüz yirmi altı, lâfz-ı Kadîr otuz bir, Lâ ilâhe illâ Hû’daki Hû yirmi altı defa zikredilmiştir. ^(Haşiye)