Aynı zamanda Rezzak ismi tecellisi görünüyor; o zîhayatın bekasına lâzım maddî ve manevî rızkını ummadığı tarzda veriyor ve hakeza... Demek, Muhyî kimin ismi ise, kâinatta nurlu ve muhit olan Hakîm ismi de Onundur ve bütün mahlûkatı şefkatle terbiye eden Rahîm ismi de Onundur ve bütün zîhayatları keremiyle iaşe eden Rezzak ismi dahi Onun ismidir, ünvanıdır ve hakeza...
Demek, her bir isim, her bir fiil, her bir eser öyle bir bürhan-ı vahdaniyettir ki, kâinatın sahifelerinde ve asırların satırlarında yazılan ve mevcudat denilen bütün kelimâtı, kâtibinin nakş-ı kalemi olduğuna delâlet eden birer mühr-ü vahdaniyet, birer hatem-i ehadiyettir.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى مَنْ قَالَ ” اَفْضَلُ مَا قُلْتُ اَنَا وَالنَّبِيُّونَ مِنْ قَبْلِى لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ “ وَ عَلٰى اٰلِهِ وَصَحْبِهِ وَسَلِّمْ
***
Beşinci Mesele
Saniyen: Mektubunuzda, “Mücerred لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ kâfi midir? Yani, مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّٰهِ demezse ehl-i necat olabilir mi?” diye, diğer bir maksadı soruyorsunuz. Bunun cevabı uzundur. Yalnız şimdi bu kadar deriz ki:
Kelime-i şehadetin iki kelâmı birbirinden ayrılmaz, birbirini isbat eder, birbirini tazammun eder, biri birisiz olmaz. Madem Peygamber aleyhissalâtü vesselâm hatemü’l-enbiyadır, bütün enbiyanın varisidir. Elbette bütün vusûl yollarının başındadır. Onun cadde-i kübrasından hariç hakikat ve necat yolu olamaz.
