olduğu için vahdetle iş görür. Ve vahdetle iş gördüğü için bütün eşya bir tek şey kadar kolay olur. Hem bir tek şeyi, sanatça bütün eşya kadar kıymetli yapabilir. Ve hadsiz efradı, gayet kıymettar bir surette icad ederek, şu görünen hadsiz mebzuliyet ve nihayetsiz ucuzluk lisanıyla, cûd-u mutlakını gösterir ve hadsiz sehavetini ve nihayetsiz hallâkiyetini izhar eder.

   Üçüncü menba olan tecelli-i ehadiyet: Yani, Sâni-i Zülcelâl, cisim ve cismanî olmadığı için zaman ve mekân Onu kayıd altına alamaz. Ve kevn ve mekân, Onun şuhuduna ve huzuruna müdahale edemez. Ve vesait ve ecram, Onun fiiline perde çekemez. Teveccühünde tecezzi ve inkısam olmaz. Bir şey bir şeye mâni olmaz. Hadsiz ef’ali, bir fiil gibi yapar. Onun içindir ki, bir çekirdekte koca bir ağacı manen derc ettiği gibi, bir âlemi bir tek fertte derc edebilir. Bütün âlem, bir tek ferd gibi dest-i kudretinde çevrilir. Şu sırrı başka Sözlerde izah ettiğimiz gibi, deriz ki: Nasıl ki nuraniyet itibariyle bir derece kayıtsız olan güneşin timsali her bir cilâlı, parlak şeyde temessül eder. Binlerle, milyonlarla ayineler nuruna mukabil gelse, bir tek ayine gibi, inkısam etmeden, bizzat her birinde cilve-i misaliyesi bulunur. Eğer ayinenin istidadı olsa, güneş, azametiyle onda âsarını gösterebilir. Bir şey bir şeye mâni olamaz. Binler, bir gibi ve binler yere bir yer gibi kolay girer. Her bir yer, binler yer kadar o güneşin cilvesine mazhar olur. İşte,   وَلِلّٰهِ الْمَثَلُ الْاَعْلٰى   şu kâinat Sâni-i Zülcelâlinin, nur olan bütün sıfatıyla  ve nuranî olan bütün esmasıyla, teveccüh-ü ehadiyet sırrıyla öyle bir tecellisi var ki, hiçbir yerde olmadığı halde, her yerde hazır ve nazırdır. Teveccühünde inkısam olmaz. Aynı anda, her yerde, külfetsiz, müzahamesiz her işi yapar.