Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm, şu kâinatın mevcudatı gibi, Hâlik-ı kâinatın vücuduna ve vahdetine kendi zatı delâlet ettiği gibi, o kendi delâlet-i zatiyesini, bütün mevcudatın delâletiyle beraber, lisanıyla ilân etmiştir. Madem delildir; biz o delilin hüccet ve istikametine ve sıdk ve hakkaniyetine on beş esasta işaret ederiz:

   Birinci Esas: Hem zatıyla, hem lisanıyla, hem delâlet-i hâliyle, hem kaliyle, kâinatın Sâniine delâlet eden şu delil, hem hakikat-i kâinatça musaddak, hem sadıktır. Çünkü, bütün mevcudatın vahdaniyete delâletleri, elbette, vahdaniyeti söyleyen zatı tasdik hükmündedir. Demek, söylediği dava da umum kâinatça musaddaktır.

   Hem beyan ettiği kemal-i mutlak olan vahdaniyet-i ilâhiye ve hayr-ı mutlak olan saadet-i ebediye, bütün hakaik-i âlemin hüsün ve kemaline muvafık ve mutabık olduğundan, o, davasında elbette sadıktır. Demek, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm, vahdaniyet-i ilâhiyeye ve saadet-i ebediyeye bir bürhan-ı nâtık-ı sadık ve musaddaktır.

   İkinci Esas: Hem o delil-i sadık ve musaddak, madem umum enbiyanın fevkinde binler mucizat ve neshedilmeyen bir şeriat ve umum cin ve inse şamil bir davet sahibi olduğundan, elbette umum enbiyanın reisidir. Öyle ise, umum enbiyanın mucizatlarının sırrını ve ittifaklarını câmidir. Demek, bütün enbiyanın kuvvet-i icmaı ve mucizatlarının şehadeti, onun sıdk ve hakkaniyetine bir nokta-i istinad teşkil eder.

   Hem onun terbiyesi ve irşadı ve nur-u şeriatiyle kemal bulan bütün evliya ve asfiyanın sultanı ve üstadıdır. Öyle ise, onların sırr-ı kerametlerini ve icmakârane tasdiklerini ve tahkiklerinin kuvvetini câmidir. Çünkü onlar üstadlarının açtığı ve kapıyı açık bıraktığı yolda gitmişler, hakikati bulmuşlar. Öyle ise, onların bütün kerametleri ve tahkikatları ve icmaları, o mukaddes üstadlarının sıdk ve hakkaniyeti için bir nokta-i istinad temin eder.