İkinci Hüccet: Tevrat, İncil ve Zebur’un ibareleri, Kur’an gibi i’cazları olmadığından, hem mütemadiyen tercüme tercüme üstüne olduğundan, pek çok yabanî kelimeler, içlerine karıştı. Hem müfessirlerin sözleri ve yanlış tevilleri, onların ayetleriyle iltibas edildi. Hem bazı nâdanların ve bazı ehl-i garazın tahrifatı da ilâve edildi. Şu surette, o kitablarda tahrifat, tağyirat çoğaldı. Hatta, Şeyh Rahmetullah-i Hindî (allâme-i meşhur), kütüb-ü sabıkanın binler yerde tahrifatını, keşişlerine ve Yahudi ve Nasara ulemasına isbat ederek iskât etmiş. İşte bu kadar tahrifatla beraber, şu zamanda dahi, meşhur Hüseyin-i Cisrî (rahmetullahi aleyh), o kitablardan yüz on delil, nübüvvet-i Ahmediyeye dair çıkarmıştır. Risale-i Hamidiye’de yazmış, o risaleyi de Manastırlı merhum İsmail Hakkı tercüme etmiş. Kim arzu ederse ona müracaat eder, görür. 1
Hem pek çok Yahudi uleması ve Nasara uleması ikrar ve itiraf etmişler ki, “Kitablarımızda Muhammed-i Arabî aleyhissalâtü vesselâmın evsâfı yazılıdır.” 2 Evet, gayr-ı müslim olarak, başta meşhur Rum meliklerinden Hirakl itiraf etmiş, demiş ki: “Evet, İsa aleyhisselâm, Muhammed aleyhissalâtü vesselâmdan haber veriyor.” 3
Hem Rum meliki Mukavkıs namında Mısır hakimi ve ulema-i Yehud’un en meşhurlarından İbn-i Sûriya ve İbn-i Ahtab ve onun kardeşi Kâb bin Esed ve Zübeyr bin Bâtıyâ gibi meşhur ulema ve reisler, gayr-ı müslim kaldıkları halde ikrar etmişler ki, “Evet, kitablarımızda onun evsafı vardır; ondan bahsediyorlar.” 4
Hem Yehud’un meşhur ulemasından ve Nasara’nın meşhur kıssislerinden, kütüb-ü sabıkada evsaf-ı Muhammediyeyi (a.s.m.) gördükten sonra inadı terk edip imana gelenler, evsafını Tevrat ve İncil’de göstermişler ve sair Yahudi ve Nasranî ulemasını onunla ilzam etmişler.
