Hem yine İmam-ı Celil ibn-i Vehb haber veriyor ki: O gazvede Hubeyb ibn-i Yesaf’ın omuz başına bir kılınç vurulmuş ki, bir şakkı ayrılmış gibi dehşetli bir yara açılmış. Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm onun kolunu omuzuna eliyle yapıştırmış, nefes etmiş; şifa bulmuş. 1
İşte şu iki vakıa, çendan ahâdîdir ve haber-i vahiddir. Fakat İbn-i Vehb gibi bir imam tashih etse, Gazve-i Bedir gibi bir menba-ı mucizat olan bir gazvede olsa, hem bu iki vakıayı andıracak çok misâller bulunsa, elbette şu iki vakıa kat’î ve vakidir denilebilir.
İşte, ehadis-i sahiha ile sübut bulan belki bin misâl var ki, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmın mübarek eli ona şifa olmuş.