Ve hadsiz derece münezzeh ve âlisin! Böyle nihayetsiz bir zulümden, bir çirkinlikten Senin nihayetsiz adaletini ve cemalini ve rahmetini takdis ediyorum!  سُبْحَانَهُ وَ تَعَالٰى عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبيرًا   ayetini vücudumun bütün zerratı adedince söylemek istiyorum! Belki Senin o sadık elçilerin ve o doğru dellâl-ı saltanatının –hakkalyakîn, aynelyakîn, ilmelyakîn suretinde– Senin uhrevî rahmet hazinelerine ve âlem-i bekada ihsanatının definelerine ve dâr-ı saadette tamamıyla zuhur eden güzel isimlerinin harika güzel cilvelerine şehadet, işaret, beşaret ederler. Ve bütün hakikatların mercii ve güneşi ve hâmisi olan Hak isminin en büyük bir şuaı, bu hakikat-ı ekber-i haşriye olduğunu iman ederek, Senin ibadına ders veriyorlar.

   Ey Rabbü’l-enbiya ve’s-sıddıkîn! Bütün onlar; Senin mülkünde, Senin emrin ve kudretin ile Senin irade ve tedbirin ile, Senin ilmin ve hikmetin ile musahhar ve muvazzafdırlar; takdis, tekbir, tahmid, tehlil ile küre-i arzı bir zikirhane-i âzam, bu kâinatı bir mescid-i ekber hükmünde göstermişler.