Çünkü, hiçbir kanun yoktur ki, şüzuzları ve nadirleri bulunmasın ve haricine çıkmış ferdler bulunmasın. Ve hiçbir kaide-i külliye yoktur ki, harika ferdler ile tahsis edilmesin. Zaman-ı Âdem’den beri bir kanundan hiçbir ferd şüzuz etmemek ve haricine çıkmamak olamaz.

   Evvelâ: Bu kanun-u tenasül mebde itibariyle iki yüzbin enva-i hayvanatın mebdeleriyle hark edilmiş ve nihayet verilmiş. Yani, en evvelki pederleri, âdeta Âdemleri hükmünde iki yüz bin o evvelki pederleri kanun-u tenasülü hark etmişler, peder ve valideden gelmemişler ve o kanun haricinde vücud verilmiş. Hem her bir baharda gözümüzle gördüğümüz yüz bin envaın kısm-ı âzamının hadsiz efradları kanun-u tenasül haricinde yaprakların yüzünde, taaffün etmiş maddelerde o kanun haricinde icad edilir. Acaba mebdeinde ve hatta her senede bu kadar şaz’larıyla yırtılmış, zedelenmiş bir kanunu, bin dokuz yüz senede bir ferdin şüzuzunu aklına sığıştıramayan ve nusus-u Kur’aniyeye karşı bir tevile yapışan bir akıl, kaç derece akılsızlık ettiğini kıyas et. O bedbahtların kanun-u tabiî tabir ettiği şeyler emr-i ilâhi ve irade-i rabbaniyenin küllî bir cilvesi olan âdetullah kanunlarıdır ki, Cenâb-ı Hak o âdâtını bazı hikmet için değiştirir. Her şeyde ve her kanunda irade ve ihtiyarının hükmettiğini gösterir. Harikulâde bazı ferdlerde hark-ı âdat eder   اِنَّ مَثَلَ عِيسٰى عِنْدَ اللّٰهِ كَمَثَلِ اٰدَمَ   fermanıyla bu hakikatı gösterir.

   Ömer Efendinin O Doktora Dair İkinci Suali: O doktor, o meselede o kadar eblehane hareket ediyor ki, sözlerini dinlemek yahut ehemmiyet verip cevap vermekten çok aşağıdır. Bu biçare, küfür ve iman ortasını bulmak istiyor. Onun ehemmiyetsiz bahsine karşı değil, yalnız Ömer Efendinin istifsarına göre derim.