Kardeşlerim,
Kalbime ihtar edildi ki; nasıl ki, Mesnevi-i Şerif, şems-i Kur’an’dan tezahür eden yedi hakikattan bir hakikatın ayinesi olmuş, kudsî bir şeref almış; Mevlevîlerden başka daha çok ehl-i kalbin lâyemut bir mürşidi olmuş. Öyle de, Risale-i Nur şems-i Kur’aniyenin ziyasındaki elvan-ı seb’ayı ve o güneşteki renk renk, çeşit çeşit yedi nûru birden ayinesinde temessül ettirdiğinden inşaallah yedi cihetle şerif ve kudsî ve yedi Mesnevî kadar ehl-i hakikata baki bir rehber ve bir mürşid olacak.
Said Nursî
***
Kardeşlerim,
Hafiz-i Zülcelâlin hıfz ve himayetine bakınız ki, meselemiz münasebetiyle Risale-i Nur’un risaleleri adedince muvafık olarak yüz yirmi küsur adamın mahrem evraklarıyla istintakta oldukları halde ve ecnebilerin entrikalarıyla ve muhalif komitecilerin dolaplarıyla mevcud ve müteaddid cemiyetlerin hiçbiriyle Risale-i Nur’un hiçbir şakirdinin münasebettarlığını gösterecek hiçbir madde bulunmaması, gayet zâhir ve parlak bir himaye-i rabbaniye ve bir muhafaza-i ilâhiye ve İmam-ı Ali (r.a.) ve Gavs-ı Âzam (r.a.)’ın Risale-i Nur’a ait keramet-i gaybiyelerini cidden teyid eden bir inayet-i rahmaniyedir. Kırk ikilik bir top güllesini, kırk iki masum ve mazlum kardeşlerimizin dergâh-ı ilâhiyeye açılan elleriyle durdurup, geri çevirip, atanların başlarında manen patlattırdı. Bizlere zararı, yalnız ehemmiyetsiz ve sevablı hafif birkaç yara bereden başka olmadı. Böyle, bir seneden beri doldurulan bir toptan böyle pek az bir zararla kurtulmak, harikadır. Böyle pek büyük bir nimete karşı şükür ve sürur ve sevinçle mukabele etmek gerektir. Bundan sonraki hayatımız bize ait olamaz, çünkü müfsidlerin planına göre yüzde yüz mahv idik. Demek,
