Yirmi Sekizinci Lem’a

(Bu Lem’anın başındaki Keramet-i Aleviye ile ilgili kısım Sikke-i Tasdik-i Gaybî risalesinde neşredileceğinden buraya alınmamıştır.)

   Eskişehir Hapishanesinde ihtilâttan ve konuşmaktan memnu olduğum zamanda karşımdaki kardeşlerime teselli için yazdığım kısacık fıkraların bir kısmıdır.

   Sadakatte namdar, safvet-i kalbde mümtaz Süleyman Rüştü ile bir muhavere-i lâtife

   Güz mevsiminde, sineklerin terhisat zamanına yakın bir vakitte, hodgâm insanlar, cüz’î tacizleri için sinekleri itlâf etmek üzere hapishanedeki odamızda bir ilaç istimal ettiler. Benim fazla rikkatime dokunmuştu. Odamda çamaşır ipi vardı. Bilâhare, o insanların inadına, sinekler daha ziyade çoğaldılar. Akşam vaktinde, o küçücük kuşlar, o ip üstünde gayet muntazam diziliyorlardı. Çamaşırları sermek için Rüştü’ye dedim: “Bu küçücük kuşlara ilişme; başka yere ser.” O da, kemali ciddiyetle: “Bu ip lâzımdır; sinekler başka yerde kendilerine yer bulsunlar.”... Her ne ise. Bu lâtife münasebetiyle, seher vaktinde, sinek ve karınca gibi kesretli küçük hayvanlardan bahis açıldı. Ona dedim ki: Böyle nüshaları çoğalan nev’ilerin ehemmiyetli vazifeleri ve kıymetleri vardır. Evet, bir kitab, kıymeti nisbetinde nüshaları teksir edilir. Demek, sinek cinsi de ehemmiyetli vazifesi ve büyük kıymeti var ki, Fatır-ı Hakîm, o küçücük kaderî mektubları ve kudret kelimelerinin nüshalarını çok teksir etmiş. Evet, Kur’an-ı Hakîmin