حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكٖيلُ   geldi, perdeyi kaldırdı. Gördüm ve hissettim ve hakkalyakîn zevk ettim ki, bekamın lezzeti ve saadeti, aynen ve daha mükemmel bir tarzda Bâkî-i Zülkemalin bekasına ve benim Rabbim ve İlâhım olduğuna tasdik ve imanımda ve iz’anımda vardır. Bunun edillesi, zevi’l-ihsası hayrette bırakacak gayet derin ve dakik on iki hemhemeler ve şuur-u imanlar ile Risale-i Hasbiyede beyan edilmiştir.

   İkinci Mertebe-i Nuriye-i Hasbiye: Fıtratımdaki hadsiz aczimle beraber, ihtiyarlık ve gurbet ve kimsesizlik ve tecridim içinde, ehli dünya desiseleriyle, casuslarıyla bana hücum ettikleri hengâmda kalbime dedim: “Elleri bağlı, zaif ve hasta bir tek adama ordular taarruz ediyor. Benim için bir nokta-i istinad yok mu?” diye,   حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكٖيلُ   ayetine müracaat ettim. Bana o ayet bildirdi ki:

   İntisab-ı imanî vesikasıyla, Kadîr-i Mutlak öyle bir Sultana intisab edersin ki, zemin yüzünde, her baharda dört yüz bin milletten mürekkeb nebatat ve hayvanat ordularının bütün cihazatlarını kemal-i intizam ile vermekle beraber, başta insan olarak, hayvanatın muazzam ordusunun bütün erzaklarını, değil medenî insanların son zamanlarda keşfettikleri et ve şeker ve sair taamların hülâsaları gibi belki yüz derece o medenî hülâsalardan daha mükemmel ve bütün taamların her nev’inden tohum ve çekirdek denilen Rahmanî hülâsalara koyup ve hülâsaları dahi onların pişirmelerine, ve inbisatlarına dair kaderî tarifeler içinde sarıp muhafaza için küçük sandukçalara koyup tevdi eder. O sandukçaların icadı,  كُنْ   emrinde bulunan  كاَفْ * نُونْ   fabrikasından o kadar çabuk ve kolay ve