YEDİNCİ NOTA: Ey müslümanları dünyaya şiddetle teşvik eden ve sanat ve terakkiyat-ı ecnebiyeye cebr ile sevkeden bedbaht hamiyetfüruş! Dikkat et, bu milletin bazılarının din ile bağlandıkları rabıtaları kopmasın! Eğer böyle ahmakane, körü körüne topuzların altında bazıların dinden rabıtaları kopsa, o vakit hayat-ı içtimaiyede bir semm-i katil hükmünde o dinsizler zarar verecekler. Çünkü, mürtedin vicdanı tamam bozulduğundan, hayat-ı içtimaiyeye zehir olur. Ondandır ki ilm-i usulde, “Mürtedin hakkı hayatı yoktur. Kâfir eğer zimmî olsa veya musalaha etse hakkı hayatı var” diye usul-i şeriatın bir düsturudur. Hem mezheb-i Hanefiyede, ehl-i zimmeden olan bir kâfirin şehadeti makbuldür. Fakat fasık merdudü’ş-şehadettir. Çünkü haindir.

   Ey bedbaht fasık adam! Fasıkların kesretine bakıp aldanma ve “Ekseriyetin efkârı benimle beraberdir” deme! Çünkü fasık adam, fıskı isteyerek ve bizzat talep edip girmemiş. Belki içine düşmüş çıkamıyor. Hiçbir fasık yoktur ki, salih olmasını temenni etmesin ve âmirini ve reisini mütedeyyin görmek istemesin. İllâ ki, –eliyazü billah!– irtidat ile vicdanı tefessüh edip, yılan gibi zehirlemekten lezzet alsın.

   Ey divane baş ve bozuk kalb! Zanneder misin ki: “Müslümanlar dünyayı sevmiyorlar veyahut düşünmüyorlar ki, fakr-ı hâle düşmüşler ve ikaza muhtaçtırlar, tâ ki dünyadan hissesini unutmasınlar”. Zannın yanlıştır, tahminin hatadır. Belki hırs şiddetlenmiş, onun için fakr-ı hâle düşüyorlar. Çünkü mü’minde hırs sebeb-i hasarettir ve sefalettir.