Sen ayineye baksan, eğer ayineye şişe için bakarsan şişeyi kasden görürsün, içinde Refet’e tebeî, dolayısıyla nazar ilişir. Eğer maksad, mübarek simanıza bakmak için ayineye baksan, sevimli Refet’i görürsün,   فَتَبَارَكَ اللّٰهُ اَحْسَنُ الْخَالِقِينَ   dersin. Ayine şişesi tebeî, dolayısıyla nazarına ilişir. İşte birinci surette ayine şişesi manay-ı ismîdir. Refet manay-ı harfî oluyor. İkinci surette ayine şişesi manay-ı harfîdir, yani kendi için ona bakılmıyor, başka mana için bakılır ki, içinde olan akisdir. Akis ise manay-ı ismîdir. Yani,   دَلَّ عَلٰى مَعْنًى فى ِنَفْسِهِ   olan tarif-i isme bir cihette dahildir. Ve ayine ise   دَلَّ عَلٰى مَعْنًى فِى غَيْرِهِ   olan harfin tarifine masadak olur. Kâinat, nazar-ı Kur’anî ile bütün mevcudatı huruftur, manay-ı harfiyle başkasının manasını ifade ediyorlar. Yani, esmasını, sıfatını bildiriyorlar. Ruhsuz felsefe ekseriya manay-ı ismiyle bakıyor, tabiat bataklığına saplanıyor. Her ne ise... Şimdi çok konuşmaya vaktim yoktur. Hatta Fihriste’nin en mühim, en kolay, en ahir parçasını dahi yazamıyorum. Senin ders arkadaşların, bilhassa Husrev, Bekir, Rüştü, Lütfi, Şeyh Mustafa, Hafız Ahmed, Sezai, Mehmedler, Hocalara selâm ve mübarek hanende mübarek masumlara dua ediyorum.

اَلْبَاقِى هُوَ الْبَاقِى

Kardeşiniz

Said Nursî