Ve o ejderha ise, ağzı kabir olan tarik-i berzahiye ve revak-ı uhrevîdir. Fakat o ağız, mü’min için zindandan bir bahçeye açılan bir kapıdır. Ve o haşerat-ı muzırra ise, musîbât-ı dünyeviyedir. Fakat, mü’min için, gaflet uykusuna dalmamak için tatlı ikazat-ı ilâhiye ve iltifatat-ı rahmaniye hükmündedir. Ve o ağaçtaki yemişler ise, dünyevi nimetlerdir ki, Cenâb-ı Kerîm-i Mutlak, onları ahiret nimetlerine bir liste, hem ihtar edici, hem müşabihleri, hem Cennet meyvelerine müşterileri davet eden numuneler suretinde yapmış.
Ve o ağacın, birliğiyle beraber muhtelif başka başka meyveler vermesi ise, kudret-i samedaniyenin sikkesine ve rububiyet-i ilâhiyenin hatemine ve saltanat-ı ulûhiyetin turrasına işarettir. Çünkü: “Bir tek şeyden her şeyi yapmak” yani, bir topraktan bütün nebatat ve meyveleri yapmak, hem bir sudan bütün hayvanatı halketmek, hem basit bir yemekten bütün cihazat-ı hayvaniyeyi icad etmek; bununla beraber “her şeyi bir tek şey yapmak” yani, zîhayatın yediği gayet muhtelifü’l-cins taamlardan o zîhayata bir lahm-ı mahsus yapmak, bir cild-i basit dokumak gibi sanatlar, Zat-ı Ehad-i Samed olan Sultan-ı Ezel ve Ebed’in sikke-i hassasıdır, hatem-i mahsusudur, taklid edilemez bir turrasıdır. Evet, bir şeyi her şey ve her şeyi bir şey yapmak, her şeyin Hâlikına has ve Kadir-i Külli Şeye mahsus bir nişandır, bir ayettir.
Ve o tılsım ise, sırr-ı iman ile açılan sırr-ı hikmet-i hilkattir. Ve o miftah ise يَا اَللّٰهُ، لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ , اَللّٰهُ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ dır. Ve o ejderha ağzı bahçe kapısına inkılâb etmesi ise işarettir ki, kabir ehl-i dalâlet ve tuğyan için vahşet ve nisyan içinde zindan gibi sıkıntılı ve bir ejderha batnı gibi dar bir mezara açılan bir kapı olduğu halde, ehl-i Kur’an ve iman için