Demek, ya her bir zerre ve her bir parça havada nihayetsiz bir hikmet ve nihayetsiz bir ilmi, iradesi ve nihayetsiz bir kuvveti, kudreti ve bütün zerrata hâkim-i mutlak bir hassaları bulunmak lâzımdır ki, bu işlere medar olabilsin. Bu ise, zerreler adedince muhal ve bâtıldır. Hiçbir şeytan dahi bunu hatıra getiremez. Öyle ise, bu sahife-i havanın, hakkalyakîn, aynelyakîn, ilmelyakîn derecesinde bedahetle, Zat-ı Zülcelâlin hadsiz gayr-i mütenahî ilmi ve hikmetle çalıştırdığı kalem-i kudret ve kaderin mütebeddil sahifesi ve bir levh-i mahfuzun âlem-i tegayyürde ve mütebeddil şuunatında bir levh-i mahv, isbat namında yazar bozar tahtası hükmündedir.

   İşte, hava unsurunun yalnız nakl-i asvat vazifesinde, mezkûr cilve-i vahdaniyeti ve mezkûr acaibi gösterdiği ve dalâletin hadsiz muhaliyetini izhar ettiği gibi, unsur-u havâînin sair ehemmiyetli vazifelerinden biri de elektrik, câzibe, dafia, ziya gibi sair letaifin naklinde şaşırmadan, muntazaman, asvat naklindeki vazifeyi gördüğü aynı zamanda, bu vazifeleri dahi gördüğü; aynı zamanında, bütün nebatat ve hayvanata teneffüs ve telkih gibi hayata lüzumu bulunan levazımatı, kemal-i intizam ile yetiştiriyor. Emir ve irade-i ilâhiyenin bir arşı olduğunu kat’î bir surette isbat ediyor ve serseri tesadüf ve kör kuvvet ve sağır tabiat ve karışık, hedefsiz esbab ve âciz, câmid, cahil maddeler, bu sahife-i havaiyenin kitabetine ve vazifelerine karışması, hiçbir cihetle ihtimal ve imkânı bulunmadığını aynelyakîn derecesinde isbat ettiğini kat’î kanaat getirdim. Ve her bir zerre ve her bir parça, lisan-ı hâl ile  لَا اِلٰهَ اِلَّا هُوَ  ve  قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌ  dediklerini bildim ve bu  هُوَ  anahtarı ile havanın maddî cihetindeki bu acaibi gördüğüm gibi, hava unsuru da bir  هُوَ  olarak âlem-i misal ve âlem-i manaya bir anahtar oldu.

   Mütebakisi şimdilik yazdırılmadı. Umuma binler selâm.