şer; menfî ye, texrîb e, ‘edemî ye û xirakirin e. Û bi gelemperî hîdayet û xêr; musbet e, wicûdî ne, avakarî û tamîr in. Ji aliyê her kesî ve tê zanîn ku mirovek di rojekê de wê avahiya ku bîst kesan di bîst rojan de ava kirî xera dike. Erê, jiyana mirovî ku heyîna wê bi heyîna hemû ezayên esasî û bi şertên jiyanê dewam dike, mexsûsê qudreta Xaliqê Zulcelal e jî lê yekî zordest ezayekî wî jêdike, wî mirovî mezherî mirinê dike ku ew mirin nîsbet jiyanê edem e. Ji ber wê çendê

اَلتَّخْرِيبُ اَسْهَلٌ

bûye wek derb û meseleyekê.

   Va ye ji ber vê razê ye ku, carinan ehlê delaletê, bi rastî bi hêzeke hindik ve ehlê heqê yê gelek xurt têk dibe. Bes keleheke wisa asê ya ehlê heqê heye ku dema xwe dispêrin wê, ew neyarên ecêb nikarin nêzî wan bibin, nikarin tiştekî jî bikin. Eger zerereke demkî bidin jî li gorî raza

وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ

bi xêr û menfeeteke ebedî ew zerar tê telafîkirin. Ew keleha asê û tekûz jî şerîeta Muhemmediye û suneta Ehmedî ye (s.)

NÎŞANA DUYEMÎN

   Pirs: Afirandina şeytanan û teseluta wan a li ser ehlê îmanê û ku di rûyê wan de gelek mirov dikevin dojehê ku ev hemû şerê mehz in, her weha evana gelek mudhîş û nespehî dixuyin. Gelo rehmet û cemala Cemîlê elelitlaq û Rehîmê mutleq û Rehmanê bîlheq çawa destûrê dide çêbûna vê musîbeta bidehşet û çawa cewazê nîşan dide? Gelekan ev mesele pirsîne û tê bîra gelekan.

   Bersiv: Di heyîna şeytanî de xirabiyên cuz’î hebin jî, digel wan xerabiyana gelek meqsedên xêr ên kullî û kemalata mirovî hene. Belê, ji dendikekê bigre heta dareke qerase çiqas mertebe hene; di wê îstîdada ku di mahiyeta mirovî de heye jî ji wê hê zêdetir mertebe hene; belkî ji zerreyê heta rojê dereceyên wê hene. Înkîşafên van îstîdadan bêguman hereketekê dixwazin, pêdiviya wê bi muameleyekê heye. Û hereketa zembereka tereqiya ku di wê muameleyê de ye bi mucahedeyê (xebat) çêdibe. Ew mucahede jî bi heyina şeytanan û tiştên zererdar çêdibe. Ne wisa bûya, meqamê mirovan jî dê wek meqamê firîşteyan sabit bûya. Hingê di nav new‘ê însanî de dê bi hezaran sinifên ku di hukmê new‘an de ne nebana. Ji boyî ku xerabiyeke hindik (negihîje