eger ji giştika maneya wê ayetê masedeqeke tenê jî sadiq be, ew mane hemû dibin sadiq û heq. Heta ferdekî ku eslê xwe de neyî lê li ser devê xelkê digere, ji bo mûra‘eta efkara umûmê dibe ku têkeve nava wê kulê de. Halehal me gelek ferdên wê yên heq û heqîqet dîtine. Û niha li vê cografyaya bêwîjdan û neheq û li vê kozmoxrafyaya sersem û sermest û serxweş binêre! Çawa ev herdu fenana şaşî kirin û çavê xwe ji maneya kullî ya ku heq û heqîqet û sadiq in re girtin û masedeqên wê yên gelek sadiq in nedîtin û ferdeke wê ya ecêb a xiyalî maneya ayetê wehm kirin, kevir avêtin ayetê; serê xwe bixwe şikandin, îmana xwe ji dest berdan!   

   Welhasil: Ew fikrên madî yên bêbawerî ên di hukmê cin û şeytanan de ne ji ber ku nikarin derkevin wan tebeqên hefto hefto yên Qur’anê ku li ser qiraeta seb’e, wicûhê seb’e, mu‘cîzatê seb’e, heqaîqa seb’e û erkanê seb‘e nazil bûye, (belê ji ber vê çendê) nezanîn ka di stêrên ayetê de çi heye, çi nîne, xeberên derew û şaş didin. Û ji stêrên wê ayetê, dê pêtên (şehabên) wek tehqîqata navborî li serê wan bikevin û wana bişewitînin. Belê, mirov nikare bi felsefeya feylesofên ku tu dibêjî qey cin û perî ji wan re tiştan dibêjin, derkeve asîmanên Qur’anê; belkî mirov bi mî‘raca hîkmeta rasteqîn û bi baskên îman û Îslamiyetê dikare here ser stêrên wan ayetan.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَى شَمْسِ سَمَاءِ الرِّسَالَةِ وَقَمَرِ فَلَكِ النُّبُوَّةِ وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ نُجُومِ الْهُدَى لِمَنِ اهْتَدَى

سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

اَللّٰهُمَّ يَا رَبَّ السَّمٰوَاتِ وَاْلاَرْضِ زَيِّنْ قُلُوبَ كَاتِبِ هذِهِ الرِّسَالَةِ وَرُفَقَائِهِ بِنُجُومِ حَقَائِقِ الْقُرْآنِ وَاْلاِيمَانِ آمِينَ

* * *