û elektrîkê de ne, di wê madeya ku ew feza tijî kiriye de mewcûd e.

   Ya Sêyemîn: Madeya esîrê bi tecrûbeyê sabit e ku digel “esîr”bûna xwe mîna madeyên dî di teşekulên muxtelif û di sûretê cudacuda de ye. Belê, wek çawa sê cûre tiştên mîna hilm û av û qeşa yên hewaî, avî û camid ji eynê madeyê çêdibin. Wisa jî: Tu astengên aqlî tune ku ji madeya esîrê jî heft cûre tebeqe hebin û eva hanê qe nabe sedema tu îtîrazê.    

   Ya Çaremîn: Ku mirov bala xwe bide ser ecramê bilind, xuya dike ku; ki tebeqeyên wan alemên bilind de newekhevî heye. Wek mînak, ew tebeqeya daîreya mezin a di şeklê ewr de ku bi navê xwe yê nehrus-sema û kakişîn tê naskirin - bi Tirkî jî jê re “samanyolu” tê gotin- bêguman naşibihe tebeqeya stêrên sabit. Goya stêrên tebeqeya sabit, herwekî mêweyên havînê pijiyabin, gihabin. Lê ew stêrên bêhed ên di ‘rêya kakişîn’ê de di şiklê ewr de xuya dikin jî ji nû ve derdikevin û dest bi gihanê dikin. Tebeqeyên sabit jî bi hidseke sadiq dijitiya wê ya bi tebeqeya sazûmana rojê tê dîtin. Û herwekî vê, muxalifbûna heft menzûmat û heft tebeqeyan bi his û hidsê tê fêmkirin.

   Ya Pêncemîn: Bi heds û his û îstîqra û tecrûbeyê sabit bûye ku eger di madeyekê de tenzîm û teşkîl bikeve û hin sen‘etên dî ji wê madeyê bên çêkirin, teqez dê di tebeqe û şiklên cûrbecûr de bin. Wek mînak: Dema di madena elmasê de teşkîlatê dest pê kir, ji wê madeyê hem cûreyên remadê yanî xweliyê, hem yên fehmê, hem yên elmasê derdikevin. Hem wek mînak: Dema agir dest bi teşekulê kir, hem tebeqeya rivêniyê, hem tebeqeya dû, hem tebeqeya perengê jê derdikeve. Hem wek mînak: Dema hîdrojen têkilî oksîjenê bû, ji wê têkilîhevbûnê hem tebeqeyên mîna avê, hem mîna qeşayê, hem mîna hilmê çêdibin. Nexwe ev tê fêmkirin ku dema teşkîlat kete ‘madeyeke tenê’ de, ew dibe tebeqe tebeqe. Nexwe, ji ber ku qudreta Fatir di madeya esîrê de dest bi teşkîlatê kiriye, bêguman li gorî raza

فَسَوَّيهُنَّ سَبْعَ سَمٰوَاتٍ

heft cûre asîman wekî tebeqeyên cuda cuda, ji wê afirandine.

   Ya Şeşemîn: Ev nîşaneyên ku navên wan derbas bûyî, bivê-nevê hem dibin delîlê heyîna asîmanan, hem dibin delîl ku asîman ji yekî zêdetir in. Madem qet‘iyen asîman ji yekî zêdetir in û Muxbirê Sadiq bi devê Qur’ana mu‘cîzul-beyan dibêje heft in, teqez heft in.

   Ya Heftemîn: Gotinên mîna heft, heftê, hefsed ji ber ku di uslûba Erebî de zêdehiyê îfade dike, ew heft tebeqên kullî dibe ku gelek tebeqê zêde di nava xwe de bihewîne.