bextewar û kêfxweş dibim. Madem li gorî raza َ

اْلاِنْسَانُ عَبِيدُ اْلاِحْسَانِ

ê di her kesî de hesteke ku perestîşê ji qenciyê re bike heye. Bêguman li hemberî van qenciyên ebedî û bêhed û bêhesab eger qelbekî min ê bi qasî gerdûnê hebe, pêwist e tijî muhebet bibe û ez dixwazim tijî bikim. Eger ez wê muhebetê bîlfîîl nekim jî ez di sûretê bîl’îstîdad, bîl’îman, bînniyye, bîlqebul, bîtteqdîr, bîl’îştiyaq, bîl’îltîzam, bîl’îrade dikim” hrwd. Lêbelê heçî ew muhebet e ya ku însan li hemberî cemal û kemalê nîşan bide, wek çawa me bi kurtî destnîşan kirî, bila bi mehebeta ku di hember qenciyê de hatî nîşandayîn bê qiyaskirin. Heçî kafir e, ji aliyê kufrê ve neyartiyek bêhed û bêhesab dike. Heta, di hember gerdûn û mewcûdatê de neyartiyeke wî ya zalimane û tehqîrkarane heye.    

   Xala Duyemîn: Hezkirina Xwedê peyrewiya suneta Muhemmed (s.) dixwaze. Lewra ku yek ji Xwedê hez bike, divê tiştên ku ew jê razî bibe bike. Merziyata (rizaya) wî jî bi awayekî herî mukemel di zatê Muhemed (s.) tezahur dike. Şibihandina bi Zatê Ehmediye (s.) di hal û ef’alan de bi du cihetan e:    

   Yek ji wan: Ji aliyê hezjêkirina Xwedê ve îtaeta fermana wî û tevgera di daîreya razîbûna wî de wê tebaiyetê dixwaze. Lewra di vî karî de pêşewayê (îmam) herî mukemel zatê Muhemmed (s.) e.    

   Ya duduyan: Madem Zatê Ehmediye (s.) wesîleya herî girîng ê qenciyên Xwedê yên bêhed û bêhesab a bo însanan e. Bêguman, li ser hesabê Xwedê layiqî hezkirineke bêhed e. Eger şibihîn qabil be, însan dixwaze bişibihe wî zatê ku jê hez dike; ev fitrî ye. Va ye, ew kesên ku ji Hebîbullah hez dikin, teqez pêwîst e bi peyrewiya suneta seniyeyê hewl bidin ku bişibihin wî.    

   Xala Sêyemîn: Wek çawa dilovaniyeke bêhed a Xwedê heye, hezkirineke wî ya bêhed jî heye. Wek çawa bi bedewiya hemû mesnûatên di gerdûnê de ne û bixemilandina wan mesnûatan xwe dide hezkirin, mexlûqatê zîşuûr ên hez ji mesnûatê wî dike, xasma ên ku bi hezkirinê besiva hezkirinê didin hez dike. Ew zatê ku hemû letaîf û mehasîn û lezaîz û nîamatê bihiştê cilweyeke rehmeta wî ne; belê, îca mirov hewl bide ku berê muhebeta wî zatî bide xwe, ev meqsedeke çiqas girîng û bala ye bi eşkereyî tê fêmkirin. Madem li gorî nesa kitêba wî tenê bi peyrewiya suneta Ehmediye (s.) yek dikare bibe mezherê muhebeta wî. Bêguman teheqûq dibe ku peyrewiya suneta Ehmediye (s.) meqseda herî mezin a însên e û wezîfeya herî girîng a beşerî ye.