Va ye hukmê zatekî wisa lehengê heqîqet û şerîetê, nîşan dide ku suneta seniye esasê bextewariya dinya û axretê ye û jêderk û kaniya kemalatê ye.

اَللّٰهُمَّ ارْزُقْنَا اِتِّبَاعَ السُّنَّةِ السَّنِيَّةِ

رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا اَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ

   NUKTEYA DEHEMÎN

   Di ayeta

قُلْ اِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللّٰهُ

yê de îcazeke biî‘caz heye. Lewra gelek cumle hatina xistin di nav van hersê cumleyan de. Wisa:    

   Ev ayet wisa dibêje: “Eger baweriya we bi Xwedê (celle celaluhû) hebe, bêguman hûnê ji Xwedê hez bikin. Madem hûn ji Xwedê hez dikin, hûnê bi wî terzê ku ew jê hez dike, bikin. Û terzê ku ew jê hez dike jî ev e: Dive hûn xwe bişibihînin wî zatê ku Xwedê jê hez kirî. Xwe-şibihandina wî jî ew e ku peyrewiya wî ye. Kengê we peyrewiya wî kir wê Xwedê jî ji we hez bike. Jixwe hûn ji Xwedê hez dikin da ku Xwedê jî ji we hez bike.”   

   Va ye, ev cumleyên han hemû tenê maneyek kurt a vê ayetê ne. Ev tê vê maneyê ku mebesta herî girîng û biqedr ew e ku mirov bibe mezherê hezkirina Xwedê. Nessa vê ayetê nîşan dide ku riya wê daxwaza bilind, peyrewiya Hebîbullah e û lipeyçûna suneta seniyeya wî ye. Di vî meqamî de eger “Sê Xal” werin îsbatkirin, wê ew heqîqeta ku behsa wê tê kirin bitemamî xuya bibe.    

   Xala Yekemîn: Beşer, li hember Afirînerê gerdûnê, fitreten li ser hezkirineke bê hed hatiye afirandin. Lewra di fitreta mirovî de heye ku ew ji cemalê hez bike û di hember kemalê de perestîşê bike û ji îhsanê hez bike. Li gor dereceya cemal û kemal û îhsanê ew hezjêkirin zêde dibe. Heta dereceya dawî ya eşqê diçe.    

   Hem evîneke bi qasî gerdûnê di qelbê biçûk ê vî mirovê biçûk de bi cî dibe. Belê, di hêza hafizeyê ya ku sindoqçeya qelbî ya bi qasî liba nîskê ye de nivîsên bi qasî hezaran kitêbên ku di hukmê kitêbxaneyê