dixwe, aqilê wî hebe hişyar dibe. Lê heçîka neyar e, dijberbûna wî ya xizmeta Qur’anê û astengkirina wî, ji delaletê tê hesibandin. Çi bi zanîn, çi bi nezanîn êrîşa wî ya li ser xizmeta me, ji zîndîqiyê tê hesibandin. Ji ber ku kufir didome, bi pirranî ewana sîleyê bi lez naxwin. Wek çawa ew kesên ku qebahetên biçûk dikin li nahiyeyan cezayê wan tê dayin, qebahetên mezin jî dişînin dadgehên mezin. Wisa jî şaşiyên ehlê îmanê û yên dostên xas ên hukmen biçûk, da ku zû ew werin paqijkirin, qismen li dinyayê û bilez tên dayin. Cînayetên ehlê delaletê ewqas mezinin ku di vê jiyana dinyayê ya kurt de bi cî nabin, ji ber hindê wek pêwistiya dadê bo mehkemeya Kubra ya di Alema Beqayê re tê hewalekirin, lewra bi pirranî li vir cezayê xwe nabînin.

   Va ye hedîsa şerîf a

اَلدُّنْيَا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَجَنَّةُ الْكَافِرِ

jî îşaretî vê heqîqeta navborî dike. Yanî, ji ber ku ev bawermend li vê dinyayê cezayê hin qusûrên xwe dibîne, dinya jê re cihê cezayê ye. Dinya nîsbet axreta wan a bibextewar zîndanek e, dojehek e. Û kafir madem dê ji dojehê dernekevin, xelatên xêrên xwe qismen li dinyayê dibînin, gunehên wan ên mezin tên paşxistin, ji ber vê, dinya nîsbet axreta wan bihişta wan e; yan na, bawermend di vê dinyayê de jî ji aliyê manewî ve û ji aliyê heqîqetê ve gelek zêde bextewar e. Her wekî îmana bawermendî di ruhê wî de dikeve şûna bihişteke manewî. Kufra kafirî di mahiyeta wî (kafirî) de dojeheke manewî geş dike.

سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ