ew fê‘la cuz’î kirî, hukmê wî di piraniya gerdûnê de derbas dibe, ancax bi vî awayî dikare wê kiryarê wisa bêkêmasî çêbike.    

   Nexwe, fê‘la herî cuz’î ji du aliyan ve nîşan dide ku xasî Xaliqê Kullî Şey’ e.

   Tişta herî balkêş û ya heyretê dide eve ye ku: Zatê Wacîbul-Wucûd ê ku xwediyê “wucûb”ê ya ku mertebeya herî xurt a wicûdê ye û xwediyê “tecerruda ji madeyê” ye ku dereceya herî bisebat a wicûdê ye û xwediyê “ji mekanî munezehiyet”ê ye ku helwesta herî dûr a ji zewalê ya wicûdê ye û xwediyê “wehdet”ê ye ku sîfeta herî tekûz û ya herî muqedes ji guherîn û edemê ye.. Ku mirov ezeliyet û sermediyetê ku taybetmendiyên herî xas û pêwist a zatî ya wî zatê Wacîbul-Wucûd in, bide madeya esîrê, ku madeyeka mertebeya herî lawaz a wicûdê ye û dereceya wê ya herî zirav e û helwesta wê ya herî mutexeyir û guharbar e û ya herî zêde belavî cihan bûyiye ye û bêhed zêde ye belê, ku ji wan re ezeliyet were îsnadkirin û wisa were tesewurkirin ku ew ezelî ne û were wehmkirin ku hin asarê îlahî ji wan derdikevin; eva hanê çiqas dijê heqîqetê ye û çiqas muxalifî rastiyê ye û fikreke çiqas ji aqilî dûr e û batil e, di gelek parçeyên Rîsaleê Nûrê de bi burhanan hatiye nîşandan.

   ŞUAYA DUYEMÎN: Du Mesele ne.

   Meseleya Yekemîn: Wecheke heqîqeta herî mezin a ayetên wek

لاَ تَاْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ

مَا مِنْ دَابَّةٍ اِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا

 لَهُ مَقَالِيدُ السَّمٰوَاتِ وَاْلاَرْضِ

û ’ên ku cilweyeke herî mezin a îsmê Qeyyûm nîşan didin eve ye ku:    

   Qiyam û dewam û beqayên cirmên asîmanî yên di vê gerdûnê de ne bi raza qeyûmiyetê ve girêdayî ne. Eger ew raza qeyûmiyetê di deqîqeyekê da berê xwe biguhere, milyonan kûreyên ku hinek ji wan hezar carî ji dinyayê mezintir in wê di fezaya bêbinî de belav bibin, wê li hev bikevin û wê birijin edemê. Wek çawa, mînak şûna balafiran îqtîdara qeyûmiyeta zatekî ku hezaran qesrên muhteşem bi rêkûpêkiyeke tam li hewa radiwestîne û digerîne, bi sebat û nîzam û dewama wan qesrên li hewa ne tê pîvanê. Eynen wisa jî ew zatê Qeyyûmê Zulcelal di nav madeya esîrê de ji cirmên asîmanî yên bêhed re, di nav rêkûpêkî û pîvaneke heta tu bibêjî de, bi raza qeyûmiyetê qiyamek û beqayek û dewamek daye û hin ji wan hezar