Ya Duyemîn: Ev fiqre xeber dide ku: Sehabiyan çendan ji ber hindikbûn û zeîfbûnê Aşitiya Hudeybiyeyê qebûl kirine, bêguman, her hal piştî demeke kurt wê bilez înkîşaf û îhtîşam û hêzeke wisa bidest bixin ku nîsbet simbilên ku li zeviya ser rûyê erdê bi destê qudretê hatî çandin û ji ber xefleta wî zemanî ya însanan kurt, bêhêz, kêm û bêbereket mayî; wê bi awayekî gelek bilind û gelek bihêz û mêwedar û bibereket zêde bibin û wê hêzê bidest bixin ku wê hukumetên mezin di nav qehreke ku ji xibte û hesediyê tê de bihêlin. Erê, îstiqbalê ev îxbara xeybî bi awayekî rewneqdar nîşan daye. Di vê îxbarê de îmayeke din a veşarî heye ku sehabeyan tevî ku bi wesfê spehî û girîng wesf û pesn dike, li gorî meqamî diviya we‘da xelateke gelek mezin hatiba, lêbelê peyva

مَغْفِرَةً

hatiye; ev peyv îşaretî wê çendê dike ku di îstiqbalê de, di nav sehabeyan de, bi wasîteya fitneyan dê kêmasiyên girîng çêbibin. Lewra mexfîret, dibe delîl ku qisûr çêbûye. Û wê demê dê li cem sehabeyan daxwaza herî girîng û qenciya herî bilind dê “mexfîret” be û wê xelata herî mezin jî lêborîn û nedîtina cezayê be. Wek çawa peyva

مَغْفِرَةً

ê îmayeke letîf nîşan dide; eynen wisa têkiliya wê ya bi cumleya

لِيَغْفِرَ لَكَ اللّٰهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَاَخَّرَ

ya di serê sûretê de ye jî heye. Serê sûretê ne mexfîreta ji gunehên rasteqîn e; lewra îsmet heye, guneh tuneye. Belkî, bi maneyeke layiqê meqamê pêxemberiyê ji pêxember re mizgîniya mexfîretê dide û di dawiyê de mizgîniya mexfîretê dide sehabeyan, bi vî hawî letafetekê li ser wê îmayê zêde dike.

   Va ye sê ayetên behsa wan hatî kirin ên dawiya Fethê deh wechên wê yên î‘cazê hene, yek ji wan jî wechê wê yê îxbara xeybî ye ku gelek wechên wê jî hene. Me tenê behsa heft wechên wê kir. Di dawiya Peyva Bîst û Şeşemîn a derbarê cuz’ê îxtiyarî û qederê de îşaretî lem‘eyeke î‘cazê ya girîng a di rewşa herfên van ayetên dawiyê hatiye kirin.   Ev ayeta dawiyê, wek çawa bi cumleyên xwe li sehabeyan dinêre, eynen wisa bi qeydên xwe jî dîsa li ehwalê sehabeyan dinêre. Û wek çawa bi lefzên xwe wesfên sehabeyan îfade dike eynen wisa bi herfên xwe û bi jimareya dubarekirina herfên di wê ayetê de dîsa îşaretî zatên wek Eshabê Bedr, Uhud, Huneyn, Suffe, Ridwan yên di tebeqeyên meşhûr ên sehabeyan de ne, dike, dîsa eynen wisa ji aliyê tewafuqê ve ku cûreke îlmê cifrê û mifteyeke wê ye û her weha bi hesaba ebcedê gelek razên dî îfade dike.