بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَاْلاِنْسَ اِلاَّ لِيَعْبُدُونِ * مَا اُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا اُرِيدُ اَنْ يُطْعِمُونِ اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ
NUKTEYA DUYEMÎN: Maneya zahir a vê ayeta kerîmeyê li gorî beyana gelek tefsîran î‘caza bilind a Quranê nîşan nade, ji ber wê çendê gelek caran di serê min de jî hinek pirs çêdikir. Emê ji maneyên gelek xweşik û bilind sê wechan ku ji feyza Quranê hatine bi kurtî beyan bikin.
Ya yekemîn: Cenabê Heq, ji bo ku hurmetê bide Resûlê xwe û wî rûmetdar bike carinan hin ehwalên ku bi wî ve girêdayî ne, îsnadî xwe dike. Aha li vir jî: “Resûlê min di berdêla xizmeta we ya wezîfeya rîsaletê û teblîxa ubûdiyetê de ucretekê, mukafatekê û xwarinê ji we naxwaze” Di maneya vê de ayeta “Min hûn ji boyî îbadetê afirandine, ne ku ji boyî hûn rizqî bidin min û xwarinê bi min bidin xwarin.” Mebest ji vê ayetê teamdayîn û riziqdayîna Resûlê Ekrem (s.) e. Yan na wê bibe î’lama malûmî ya gelek eşkere; eva hanê jî ji belaxeta î‘caza Quranê re ne guncaw e.
Wechê Duyemîn: Mirov ji ber ku gelek mubtelayê rizqî ye, da ku nebêje qey xebata bo rizqî ji ubûdiyetê re asteng e û vê neke behane û ji xwe re uzrekê nebîne ayeta kerîme wisa dibêje: “Hûn ji boyî evdîtiyê hatine afirandin. Encama afirandina we evdîtî ye. Xebitîna bo rizqî di mijara fermana îlahî de cûreyeke evdîtiyê ye. Hûn nehatine afirandin ku hûn tedarika rizqê mexlûqên min bikin; û hûn nehatine afirandin ku hûn tedarika rizqê xwe û eyalê xwe û heywanên xwe yên ku min rizqê wan girtiye ser xwe, bikin ku ev tê wê maneyê ku herwekî hûn rizq û xwarinê bo min amade bikin. Lewra Rezaq ez im. Ew evdên min ên ku bi we ve girêdayî ne rizqê wan ez didim. Vêya nekin behane û evdîtiyê neterikînin.”
Eger ev mane nebe, ji ber ku nemumkinbûna riziqdayîn û xwarindayîna Xwedê (tiştekî) eşkere ye û malûm e wê demê dibe wek î‘lama me‘lûmê.
