Birano!    

   Ji dilê min re hate îxtarkirin ku, wek çawa Mesnewiya Şerîf bûye neynika heqîqeteke ji wan heft heqîqetên ku ji şemsa Qur’anê tezahur bûyî, şerefeke qudsî bi dest xist, ji bilî Mewlewiyan bûye murşideke nemir bo gelek ehlê dil. Eynê wisa jî, Rîsaleê Nûrê ji ber ku heft rengên ku di ronahiya şemsa Qur’anê de ne û heft nûrên wê yên çeşît çeşît tevda di neynika xwe de temesul dike, -înşelah- wê ji heft aliyan ve bibe şerîf û qudsî û wê ji ehlê heqîqetê re bibe rehberek û murşidekî wisa baqî ku qasî heft Mesnewiyan be.

Seîdê Nûrsî

***

   Birano!    

   Li hfz û hîmayeya Hafizê Zul-Celal binêrin ku, bi munasebeta meseleya me, muwafiqî hejmara rîsaleyên Rîsaleê Nûrê, digel ku ewraqên mehrem ên sed û bîst û qusîr mirovî li lêpirsînê jî bûn, digel dek û dolabên biyaniyan û komîteyên mixalif çi xalên ku pêwendiyên şagirdekî Rîsaleê Nûrê bi çi komeleyên heyîn û zêde nîşan bide nebûn; eva hanê bi awayekî zahir û geş nîşan dide ku ev hîmayeyeke rebbanî ye parastina îlahî ye û înayeteke rehmanî ya kerameta xeybî ya Îmamê ‘Elî (r. E) û Xewsê E’zem (r. E.) ya derbarê Rîsaleê Nûrê de teyîd dike ye. Guleyeke topa çilûduduyî bi destên çil û du birayên me yên masûm û mezlûm ên raberî dergehê îlahî bûyî sekinand û bi şûnde vegerand û ji aliyê manewî ve bi serê yên avêtî de da teqandin. Ji bilî hin birînên xefîf û bêqîmet û ya sewabdar çi zerera wê bo me çênebû. Ji wê topa ku ev serê salekê ye tê tijîkirin ku bi zerereke wisa gelek hindik mirov jê xilas bibe, ev xarîqe ye. Li hemberî vê nîmeta wisa pirr mezin divê mirov bi şukr û kêfxweşiyê muqabele bike. Jiyana me ya ji îro û şûn de wê ne aidî me be, çunkî li gor plana fesadîkeran sed û sed mehûbûna me bû. Nexwe, divê em jiyana xwe ya ji îro û şûn de weqfî xwe nekin, divê em weqfê heq û heqîtê bikin. Divê em giliyê nekin, a rast divê em hewl bidin ku di her tiştî de şopa rehmetê û rûyê wê û kakilê wê bibînin da ku daîma şukrî bi me bide kirin.

Seîdê Nûrsî

***