بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

   Ayeta

وَأَنزَلَ لَكُم مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِن بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ

nukteya ku me di ayeta

وَأَنزَلْنَا الْحَدِيدَ

de beyan kirî eynen di xwe de dihewîne û hem wê teyîd dike, hem bi wê teyîd dibe. Erê Qur’ana Mucîzul-Beyan di sûreta Zûmer de negotiye

وَخَلَقَ لَكُم مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ

bi gotina xwe ya

وَأَنزَلَ لَكُم مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ

îfade dike ku: “Ji gencineya rehmeta xwe heşt cûre heywanên bimbarek ji we re herwekî ji bihiştê wek nîmet daxistiye, şandiye.” Çunkî ji ber ku ew heywanên bimbarek ji her aliyên xwe ve ji mirovan ra nîmet in, ji mûyên wan ji bedewiyan ra dibe xaniyên seyyar, dibin cil; ji goştê wan xwarinên xweş, ji şîrê wan teamên xweş û lezîz û ji çermê wan papûç û wekî din dibe, heta ziblê wan dibe rizqê çandiniyê û ji mirovan re dikeve şûna ardûyê û herwekî ew heywanên bimbarek nîmet û rehmeta tecesumbûyî bixwe ne. Ji ber wê çendê ye ku wek çawa navê “rehmet”ê li baranê hatiye kirin, navê “en’am”ê li van heywanên bimbarek jî hatiye kirin. Heçko rehmet tecesum bûyî û bûyî baran; nîmet jî tecesum bûyî û ketî şeklên bizin û mih û ga û gamêş û hêştirê de. Çendan cismên wan ên madî li erdê tên afirandin, bes sifatê wan ên nîmetbûnê û maneya wan a rehîmiyetê bi temamî xelebe li madeyê wan kiriye, ji ber wê bi gotina

أَنزَلْنَا

yê, Xaliqê Rehîm ev heywanên bimbarek rasterast wek diyariyeke gencîneya rehmetê ji mertebeya rehmetê ya bilind û ji bihişta manewî û alî hatine daxistin bo rûyê erdê.    

   Erê, wek çawa carinan di madeyeke pênc pereyî de pîşeyeke pênc lireyî hatiye xistin tê de. Wê demê mirov madeya wê tiştê danane li ber çavê xwe, ji aliyê pîşeyê ve qîmet jê re tê dayîn (Wek madeya biçûk a mêşê û sen‘etê rebbanî ya gelek mezin a tê de.) Carinan di