min îxlasa wî û xizmeta ^(Haşiye) giranbuha ya ku ewê pêşde ji Rîsaleê Nûrê re bike bi ‘hîsa qeblel wuqû’; di rûhê wî xortî de xwend. Min ew bişûn de rênekir, min qebûl kir. ^(Haşiye)    

   Paşê diyar bû ku, ji dêl Evdirehman ê ku di xizmeta Rîsaleê Nûrê de û piştî min wek xeyrulxelef, wezîfeya warisekî rasteqîn tam bîne cî Cenabê Heq Mustefa wek numûne ji min re şandiye; “Min Evdirehmanek ji te stand, di pêşberî wî de wek Mustefa sîh Evdirehman di wê wezîfeya dînî de hem ji te re bibe şagird, hem birazî, hem kurê manewî, hem bira, hem hevalekî fedakar bidim te.” Erê, lîllahilhemd sîh Evdirehman dane min. Hingê min got: “Ey dilê min ê digirî! Madem te ev nimûne dît, birînên te yên herî girîng ên manewî bi wê derman kir. Divê qinyata te çêbe ku dê hemû birînên te yên din ên te xemgîn dike jî derman bike.    

   Eve, ey birayên min ên extiyar û xwihên min ên extiyare yên ku ew jî wekî min di dema xwe ya extiyariyê de ewladekî xwe yan jî xizmekî xwe yê gelek jê hez dikir winda kirî û digel barê giran ê extiyariya ser pişta wan e, xemên giran ên ji cudabûnê hatîn jî li milê