Wê demê min digot qedera îlahî di nav stema zaliman de derheqê min de edaletî kiriye.    

   Bi kurtasî: Vê havînê hevalên min ez li hespekî spehî suwar kirim. Ez çûme geştekê. Min hay jê neyî di nefsa min de arzûya keyfeke xodfiroşane çêbû ku ehlê dinyayê bi awayekî tund li hember arzûya min derketin ku, ne ku tenê ew arzûya min a veşarî, belkî gelek îştahên min birrîn. Heta, bi kurtasî, vê carê piştî remezanê, piştî ku îmamekî gelek mezin û qudsî yê zemanê berê bi kerameta xwe ya xeybî li hember me îltîfat kir, bi nezanî nefsa min di nav teqwa û îxlasa birayê min de û di nav hurmet û husna zenê ya serdankeran de, xwest ku muftexîrane, qaşo di bin perdeya muteşekirane de rewşeke xwepesindanê werbigre. Yek carê ev ehlê dinyayê bi hesasiyeteke bêhed û heta bi awayekî ku zerreyên riyakariyê jî hîs bikin di derbekê da belaya xwe li min dan. Ez şukirdariya Cenabê Heq dikim ku zulma van bo min bû wasîtyeka îxlasê.

رَبِّ اَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ * وَاَعُوذُ بِكَ رَبِّ اَنْ يَحْضُرُونِ

اَللّٰهُمَّ يَا حَافِظُ يَا حَفِيظُ يَا خَيْرَ الْحَافِظِينَ اِحْفَظْنِى وَاحْفَظْ رُفَقَائِى مِنْ شَرِّ النَّفْسِ وَالشَّيْطَانِ وَمِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَاْلاِنْسَانِ وَمِنْ شَرِّ اَهْلِ الضَّلاَلَةِ وَاَهْلِ الطُّغْيَانِ آمِينَ آمِينَ آمِينَ

سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

***