Lem‘eya Bîstemîn

Derheqê îxlasê de ye.

(Ev Noqteya Pêşî ya Meseleya Duyemîn a ku ji Pênc Noqteyan pêk tê ku ewana ji Heft Meseleyên Notaya Hevdehemî a Lem‘eya Hevdehemîn bû bes ji ber girîngiya wê bû Lem‘eya Bîstemîn.)

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

   Ayeta

اِنَّا اَنْزَلْنَا اِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللّٰهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ اَلاَ لِلّٰهِ الدِّينُ الْخَالِصُ

û hedîsa

هَلَكَ النَّاسُ اِلاَّ الْعَالِمُونَ وَهَلَكَ الْعَالِمُونَ اِلاَّ الْعَامِلُونَ وَهَلَكَ الْعَامِلُونَ اِلاَّ الْمُخْلِصُونَ وَالْمُخْلِصُونَ عَلَى خَطَرٍ عَظِيمٍ. اَوْ كَمَا قَالَ

herdu jî nîşan didin ka di Îslamiyetê de îxlas esasekî çiqas girîng e. Di nav wan nukteyên bêhed û hesab ên vê meseleya îxlasê de emê Pênc Noqteyan bi kurtasî beyan bikin.    

   Tenbîh. Ev spehîtayiyeke taliê vê Ispartaya bimbarek e ku ehlê teqwayê, ehlê terîqetê û ehlê ilmî yên li wir, bi nîsbet derên din îxtilafawan a reqabetkarane naxuye, ku ev jî wesîleya şukranê ye. Gerçî ew hezkirin û hevgirtina rasteqîn ya hewceyî pê heyî nîne jî, lêbelê bi nîsbet derên dî muxalefet û reqabeta zirardar nînin.