dana zekatê û aborî sedema bereketê ye, bêhed û hesab bûyer hene ke îsraf û nedana zekatê sedema rabûna bereketê ye.    

   Ebû Elî Îbnî Sîna ku Eflatûnê feylesofên Îslamê ye, şêxê hekîman e, ustadê feylesofan e û dahiyê navdar e; ji aliyê tibbê ve tenê vê ayeta

كُلُوا وَاشْرَبُوا وَلاَ تُسْرِفُوا

wisa şîrove kiriye, gotiye:

جَمَعْتُ الطِّبَّ فِى الْبَيْتَيْنِ جَمْعًا وَحُسْنُ الْقَوْلِ فِى قَصْرِ الْكَلاَمِ

فَقَلِّلْ اِنْ اَكَلْتَ وَبَعْدَ اَكْلٍ تَجَنَّبْ وَالشِّفَاءُ فِى اْلاِنْهِضَامِ

وَلَيْسَ عَلَى النُّفُوسِ اَشَدُّ حَالاً مِنْ اِدْخَالِ الطَّعَامِ عَلَى الطَّعَامِ

   Yanî, ez ilmê tibbê di du rêzan de kom dikim. Spehîtayiya gotinê di kurtiya wê de ye. Dema te xwar hindik bixwe. Piştî ku te xwar qasî çar-pênc saetan tiştekî nexwe. Şîfa di hezimkirinê de ye. Yanî qasê ku tu bi hêsanî karibî hezim bikî bixwe, ji ber ku ji nefs û mîdeyê re rewşa herî giran û herî westîner ew e ku mirov xwarinê li ser xwarinê bixwe. ^(Haşiye)

سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

   Tewafuqeke balkêş û sebeba îbretê: Rîsaleya Îqtisadê; sisê jê ecemî pênc-şeş mustensixên cuda cuda, li cihên cuda cuda, ji nusxeyên cuda cuda nivîsandî, ji hev dûr, xetên wan ji hev cuda, bêyî ku elîfan bifikirin jî nivîsandine, elîfên her nusxeyekê bêyî duayê 51, bi duayê re di 53êyê de tewafuq kiriye; digel wê ku tewafiqî dema nivîsandin û îstînsaxa Rîsaleya Îqtisadê ku bi Rûmî 51 û Erebî 53’ye kirî, bêguman nabe tesaduf. Ev nîşaneyeke wê çendê ye ku bereketa di îqtisadê de gihaye dereceya kerametê. Û layiq e ku ev sal wek “Sala Îqtisadê” bête navdan. Lewra aborî, niha ji her kesî re ferz e.    

   Belê zeman, du sal şûn de ev kerameta îqtisadê, di Cenga Duyem a Dinyayê de, bi birçîbûn û texrîbat û îsrafatê û bi mejbûrbûyina new‘ê beşer û her kesî bi bal îqtisadê, îsbat kir.

***