Dîsa hingê ev hat bîra min: Gelo ev mûyên ku li her mizgeftê hene bi senedeke sehîh sabit e ku ew mû yên Hezretî Rîsaletê ne ku ziyareta wan qebûl bibe?    

   Ji nişka ve niqutî dilê min: Ziyareta wan mûyan wesîle ye. Dibe sebeb ku ji Resûlê Ekrem (s.) re selewat werin dayin û her weha dibe sebeba hurmet û hezjêkirina wî. Aliyê wesîlebûnê nanêre zatê wî tiştî, dinêre cihetê wesîlebûnê. Ji ber wê çendê, eger mûyek rastî jî ji riha bimbarek be, madem li gorî zahirê hal wisa hatiye zanînê û ew wezîfeya wesîletiyê dike û dibe wesîleya hurmet û tewecuh û selewatê; ne pêwîst e ku bi senedek qet‘î ew mû were teşxîskirin û te‘yînkirin. Bes hema bila delîleke qet‘î a dijber de nebe, bes e. Lewra nêrîna gelemperî û qebûla umetê herwekî têkeve dewsa hucetê. Hin ehlê teqwayê, di karên wisa de her çiqas ji aliyê teqwayê yan îhtiyatê yan jî azîmetê ve lê binêrin jî, bi awayekî taybet lê dinêrin. Eger bibêjin bid‘e ye jî, di nav cûreyên bid‘eyê hesene de ye. Lewra wesîleya selewatê ye.

   Re’fet Beg di nameya xwe de dibêje: “Ev mesele di navbera îxwanan de bûye sedema nîqaşê.” Ez şîretan li birayên xwe dikim ku bila munaqeşeya ku bibe sedema jiheveqetîn û jihevbûnê nekin. Bes bila hînî mûbaheseya ku di awayê danûstandina fikrî û ya bêyî şer e, bibin.

بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

* وَاِنْ مِنْ شَيْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

   Birayên min ên ezîz û sidîq ên Senîrkentî: Îbrahîm, Şukrî, Hafiz Bekir, Hafiz Huseyn, Hafiz Receb efendiyan! Ew hersê meseleyên ku we bi Hafiz Tewfîq re şandî, mulhid ji berê ve behsa wê dikin.    Ya pêşî: Li gorî maneya zahir a ku ayeta

حَتَّى اِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِى عَيْنٍ حَمِئَةٍ

îfade dike, dibêje: “Dîtiye ku roj di ava kaniyeka germ a biherî de çûye ava.”   

   Ya Duyemîn: Seda Zulqerneyn li kuderê ye?