de, masiyek mezin ew dabelihandiye. Derya bibahoz û şev jî biteqereq û tarî û di rewşeke wisa de ku ji her aliyî ve hêvî nemayî (qutbûyî), (ev) munacata

لاَ اِلٰهَ اِلاَّ اَنْتَ سُبْحَانَكَ اِنِّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ

ê bilezgînî bûbû wasîteya rizgariya wî.   Raza mezin a vê munacatê eve ye: Di wê rewşê de esbabî bîlkulliye suqût kirin. Lewra, di wê rewşê de ji boyî rizgarkirina wî (Hezretî Yûnis) zatekî wisa pêwist e ku divê serwertiya wî hem li ser masiyê hem li ser deryayê hem li ser şevê hem li ser atmosferê hebe. Lewra; şev û derya û masiyê di dijberiya wî de li hev kiribûn. Ew zatê ku van hersêkan pevre musexerî fermana xwe bike (ancax ew) dikare wî derxîne perava selametê. Eger xelk hemû xulam û alîkarê wî bana dîsa pênc pere faydeya wan çênedibû. Nexwe bandora esbabî tuneye. Ji ber ku bi eynel-yeqîn dît ku ji bilî musebîbul-esbabî tu penah (melce) tunene û raza ehediyetê di nav nûra tewhîdê de înkîşaf bû, vê munacatê ji nişka ve şev û derya û masî (jê re) musexer kir. Zikê masiyê bi wê nûra tewhîdê kire şûna keştîbinavê (tehtel-behr) û di nav dehşeta pêlên zelzeleyî yên bi qasî çiyayan de, derya bi wê nûra tewhîdê wek beriyeke ewle, meydaneke geşt û seyranê, bi wê nûrê rûyê asîmên ji ewran paqij kir û heyv wek lembeyekê li ser serê wî danî. Ew mexlûqatê ku ji her aliyî ve gef lê dixwarin û ew tezyîq dikirin, ji her aliyî ve rûyê dostaniyê nîşanî wî dan. Heta gihîşte perava selametê, di bin dara yeqtînê de çavdêriya wê lutfa Xwedê kir.

   Va ye, em di rewşeke wisa de ne ku ew, sed qatî ji rewşa pêşî ya Hezretî Yûnis (e.) bêhtir tirsnak e. Şeva me îstiqbal e. Îstiqbala me bi nêrîna xefletê sed qatî ji şeva wî tarîtir û tirsnaktir e. Deryaya me ev dinyaya me ya sergerdan e. Di her pêleka vê deryayê de (ku) hezaran cenaze hene; sed qatî ji deryaya wî bêhtir tirsnaktir e. Hewaya nefsa me masiyê me ye; li jiyana me ya ebedî teng dike û hewl dide ku wê mehf bike. Ev masî hezar qatî ji masiya wî bêhtir ziyandar e. Lewra masiya wî jiyaneke sed sali mehf dike. Lê masiya me hewl dide ku jiyana sed mîlyon salan mehf bike.

   Madem rewşa me ya rasteqîn ev e, nexwe pêwist e em jî li pey Hezretî Yûnis (e.) herin û em berê xwe ji hemû esbabî bidin alî û rasterast penahî musebîbul-esbabî bibin û bibêjin:

لاَ اِلٰهَ اِلاَّ اَنْتَ سُبْحَانَكَ اِنِّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ

û eynel-yeqîn zanibin ku, yê